Druga strona recenzja

Kim Holden to autorka, która sprawiała, że wylewałam ogromną ilość łez podczas lektury jej książek. Tym razem obyło się bez łez, ale czułam ogromny ucisk na duszy.

Mieszkaniec lokum 3A - Toby.
Każdy dzień jest dla niego ciężki, cierpi. Jest czarnym charakterem we własnej historii.
Nowa lokatorka mieszkania 2A - Alice.
Dostrzega coraz więcej, mimo tego, że wkrótce całkowicie straci wzrok. Posiada zachwycający uśmiech, który może wyrwać z mroku.

Oboje na swój sposób odliczają.
Alice odlicza do dnia, w którym całkowicie straci wzrok.
Toby odlicza dni do końca swojego życia

Nie można zwieść się opisowi książki. Nie jest to typowa i schematyczna powieść o lekkim romansie sąsiadów.

Toby jest konserwatorem w budynku. Gdy mieszkańcy zgłaszają problem - on go naprawia. W taki sposób pierwszy raz spotyka się z Alice, poprzez popsutą spłuczkę w toalecie.
Główny bohater ma ciężką przeszłość i popsute relacje w rodzinie. Poprzez oskarżania i złe traktowanie swojej matki, pogarsza się jego samoocena.

Okazuje się, że łączy ich pasja do muzyki. Chłopak uwielbia kasety, a Dziewczyna, wraz z bratem, posiada zespół.

W historii ważną częścią są postacie drugoplanowe. Bez nich książka nie byłaby taka sama.

Porusza ona trudne i przygnębiające tematy, które jednocześnie są bardzo ważne. Przedstawione są choroby psychiczne i cywilizacyjne o których trzeba uświadamiać.

Tytułowa „Druga Strona” to część której nie widzimy, a zazwyczaj jest prawdziwa.
Główny bohater nie dostrzegał swojej drugiej strony. Jego mantra to „jesteś nikim”. Nie widział tego, co inni. „Druga Strona” daje mi obraz postrzegania innych i siebie. Uświadamia jak ważne jest patrzenie na swoją osobę, w sposób obiektywny.
Uświadamia o dostrzeganiu problemów innych i potrzebie wysłuchania przez drugiego człowieka.

Serdecznie polecam.

Książka bardzo mnie poruszyła, ponieważ temat w niej przedstawiony jest mi bardzo bliski.

Moje postanowienie po lekturze.
Dostrzegać „drugą stronę”.