Łazarz recenzja

Przyznam, że jestem zmęczona tą książką. Zapowiadało się mrocznie i fascynująco, natomiast czytałam z obrzydzeniem.
Zastanawia mnie, czy autorzy (zwani Larsem Kepler) nie są zmęczeni tworzeniem tego samego. Ile można krążyć to samo koło bez żadnego końca? Ile można usypiać nas irytującą prozą ?

ŁAZARZ to brutalna powieść ze szczegółowymi opisami przemocy. W każdym rozdziale znajdziesz „trupa w szafie”, jakby autorzy chcieli nam udowodnić, że poszukiwany morderca jest faktycznie groźny.
Jak dla mnie to wszystko było mocno naciągane. Ten wyścig z czasem, bohater który depcze po piętach, ale chce udowodnić swoją rycerskość i rację.
Policja była daleko za sprawcą. Zabawa w kotkę i myszkę, gdzie detektywi byli zdobyczą.

ŁAZARZ miał być zaskakujący, ale jeśli czytałeś wcześniejsze książki z cyklem Linny, to nie będziesz zdziwiony żadnym obrotem spraw.
Zakończenie wzbudza wiele refleksji, ale według mojej oceny niesatysfakcjonujące. Prosiło się o kilka rozdziałów, ale najwidoczniej autorzy zamierzają nas jeszcze zanudzać w kolejnych tomach z tym samym bohaterem i tym samym wątkiem.