Rana recenzja

Może się mylę ale przypuszczam że inspiracją do napisania tej książki był dla Wojciecha Chmielarza reportaż Mariusza Szczygła "Śliczny i posłuszny" opublikowany w "Dużym Formacie" w 2013 roku. Historia sprzed lat opowiadająca o pobiciu na śmierć kilkuletniego chłopczyka przez partnerkę jego ojca wywołała ogromne poruszenie, tym większe kiedy okazało się że po odbyciu kary jej wyrok został zatarty, a kobieta rozpoczęła pracę z dziećmi jako nauczycielka i doradca Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Czytając "Ranę" cały czas miała w głowie tę tragiczną historię. Powinni ją przeczytać też Ci którzy zarzucają autorowi epatowanie nadmierne epatowanie przemocą w tej książce. Niestety to życie pisze takie scenariusze o czym świadczą chociażby pojawiające się systematycznie informacje w mediach o kolejnych pobitych na śmierć dzieciach.
Wojciech Chmielarz stawia tezę że przemoc rodzi przemoc, że dziecko wychowane bez miłości i w strachu nie będzie potrafiło otoczyć należytą opieką swojego potomstwa bo nie wyniosło tej umiejętności z domu.
Bohaterka jego powieści to dojrzała kobieta wychowana w domu gdzie najmniejsze przewinienie było karane dotkliwym biciem. Nawet po latach nie jest w stanie uwolnić się od tych wspomnień. Nie zmienia tego również śmierć rodziców. Po latach opieki nad schorowaną matką Klementyna musi na nowo podjąć aktywność zawodową. Udaje się jej zatrudnić w prywatnej szkole jako nauczycielka matematyki choć jej życiorys nie w pełni zgadza się z prawdą. Klementyna ma tajemnicę która nie może ujrzeć światła dziennego.
Wszystko zdaje się układać do momentu gdy pod kołami pociągu ginie jedna z uczennic. Plotki głoszą iż była w ciąży. Ta tragedia dotyka wszystkich, najbardziej zaś Elę, nauczycielkę polskiego która stara się dowiedzieć kto był ojcem dziecka zmarłej Marysi. Jednak po kilku dniach prywatnego śledztwa Ela nagle znika. Klementyna wie że za jej zniknięciem kryje się kolejna tragedia. Teraz to ona staje w centrum wydarzeń i stawia sobie za cel dojście do prawdy.

Pod płaszczykiem opowieści kryminalnej autor zmierzył się z tematem przemocy wobec dzieci, obojętności na krzywdę innych a także z tym, że nie każdy jest stworzony do bycia rodzicem. Panuje przekonanie że narodziny dziecka to czas miłości i wdzięczności. Nadal mało mówi się o depresji poporodowej, piętnuje kobiety, które świadomie nie decydują się na posiadanie dzieci lub takie które wprost mówią o tym że jeśli mogłyby wybierać raz jeszcze to zrezygnowałby z bycia matką. Uważam że trzeba o tym mówić głośno a "Rana" jest ważnym głosem w tej dyskusji.