Bliżej niż myślisz recenzja

"Cudze chwalicie, swego nie znacie" - coraz częściej trafiają w moje ręce książki spisane ręką polskich autorów. Ucztę czytelniczą z powodzeniem zapewniają nam nazwiska, o których jest coraz głośniej. Nie miałam niestety okazji przeczytać "Zatrutki", lecz nie odmówiłam sobie przyjemności sięgnięcia po nowość autorki: thriller psychologiczny. Czy spotkanie to mogę zaliczyć do udanych? Czy to książka z gatunku tych, które można polecić?

Młoda kobieta po przejściach, którymi możnaby obdzielić wiele życiorysów wyjeżdża do nadmorskiej miejscowości, gdzie ostatnie pieniądze przeznacza na kupno pensjonatu. Ta inwestycja ma być jej remedium na zepsutą, wlekącą się niczym krówka-ciągutka przeszłość, która widoczna przez całą powieść znacząco rzutuje na stan psychiczny i nałóg bohaterki. Przez to też nie można w pełni Nice zaufać, doszukując się w dziejących się wokoło jej osoby wydarzeniach drugiego dna. Wizja morderstwa z premedytacją czy chory wymysł zaburzonej kobiety, sąsiad prześladowca czy zwykły człowiek zza płota z pasją, troskliwa matka czy rodzicielka-zwyrodnialec? "Bliżej, niż myślisz" zaspokoi nasze rozterki i odpowie na każde z pytań, jakie nurtują czytelnika sięgającego po tę pozycję.

Bardzo długo nie mogłam wgryźć się w fabułę. Być może odstręczająco działała na mnie pierwszoosobowa narracja, jak i potężny rys psychologiczny postaci, która gra pierwsze skrzypce. Lubię, gdy akcja toczy się gładko, acz wciągająco do przodu, a tutaj zabrakło mi tych emocji rodem z thrillera. Nie wiem do końca, dlaczego mój stosunek do książki jest taki, a nie inny, bo obiektywnie przyznając zarówno zamysł, jak i wykonanie pozostają bez zarzutu. Może za dużo tego gatunku wylewa się obecnie z księgarnianych półek? Rynek jest przesycony, a "Bliżej, niż myślisz" pomijając wszelkie mankamenty, które wyżej wymieniłam, choć zła nie jest może w tym zalewie przejść bez większego echa.

Ps. Ponownie zwróciłam uwagę na jeden medyczny szczegół. Ciekawa jestem, czy ktoś jeszcze zwróci na niego uwagę 😉