Terapeuta strachu recenzja

Główną bohaterką książki Sabiny Słowińskiej jest Skye Woodrow, młoda, piękna i ambitna projektantka ogrodów i nauczycielka języka francuskiego. Wychowała się we Francji, a do Chicago wróciła na studia.
Jej życie zawodowe nabiera tempa, otrzymuje dwie znaczące propozycje aranżacji ogrodów, w tym jedną od milionerki Claire Coran, wdowy po słynnym pisarzu. Pojawia się też szansa na wydanie jej własnej książki.

Skye nie może też narzekać na sprawy sercowe. W jej życiu pojawia się dwóch skrajnie różnych mężczyzn.
Pierwszy z nich to Nohlan Coran, przystojny, szarmancki i inteligentny syn jej pracodawczyni, z którym zaczyna się spotykać.
Drugi, Chance Godwell, przypadkowo poznany pirat drogowy, skończony złamas, dyrektor i właściciel wydawnictwa Best Edition House.
Jeden mówi o niej " tycjanowska bogini, drugi "wiewióra".
Poznajemy też jej byłego - Lucasa i Marcusa, niezawodnego przyjaciela z sąsiedztwa.
Życie bohaterki byłoby sielanką, gdyby nie złowrogie anonimy, jakie zaczyna dostawać. Przyćmiewają one radość z odniesionych sukcesów zawodowych, napawając strachem i niepewnością. Nagle wszyscy z jej otoczenia są przesłuchiwani i zamieszani w sprawę.
Czy nękającym ją psychopatą jest osoba jej bliska, czy ktoś zupełnie obcy i jakie ją jej motywy?
O ile odpowiedź na pierwszą część pytania poznamy, o tyle co do kolejnej pozostaniemy w niewiedzy. A szkoda! Poznanie motywów sprawcy i wniknięcie w jego umysł jest dla mnie nieodzowną częścią thrillera.

"Terapeuta strachu" to powieść wielowątkowa, a wszystkie jej elementy w swoim czasie łączą się, tworząc całość. Autorka dobrze kreśli sylwetki bohaterów i zależności między nimi. To książka dość obszerna, ale akcja toczy się bardzo wolno. Nabiera tempa dopiero pod koniec. Jesteśmy świadkami rozwoju kariery zawodowej głównej bohaterki, jej życia uczuciowego i gierek słownych między nią i Godwellem. Niestety, niewiele miejsca poświęcone jest tytułowemu "terapeucie strachu". Jego groźby stanowią jedynie wątki wplatane w fabułę, co sprawia, że książka zawiera tylko śladowe ilości thrillera. Osobiście określiłabym powieść jako obyczajówkę z wątkami romansu i sensacji. Pomimo, że ja czuję pewien niedosyt, z pewnością nie zawiodą się czytelnicy preferujący literaturę obyczajową. Dla mnie zabrakło napięcia i dreszczyku emocji.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl