Malpertuis recenzja

Stanęłam w jego cieniu. Spojrzałam na posępną fasadę. Masywne balustrady i drzwi nabite ćwiekami zapraszały mnie do środka. Podeszłam bliżej. Kamienne gargulce mierzyły mnie wzrokiem. Słyszałam szepty. Coś podpowiadało, że powinnam uciekać. Nie odwróciłam się. Jego mrok zaczął mnie pochłaniać. W końcu przepadłam. Chwyciłam za klamkę i zajrzałam do środka. Przekroczyłam próg. Wystarczyła chwila. Malpertuis mnie uwięził.

Tym razem to ja byłam w objęciach książki. Trzymała mnie ona mocno, a ja błądziłam. Błądziłam wśród wyszukanych słów. Tonęłam w zawiłej historii. I mimo że szłam do przodu, to co chwila cofałam się w tym labiryncie. Wytrwale szukałam odpowiedzi. Ponownie czytałam już raz przeczytane strony. Chciałam odkryć je na nowo.

Ta powieść miała być mroczna i groźna. I trochę taka była. Jednak moją uwagę najbardziej przykuł styl belgijskiego pisarza. Opisy były tak kwieciste, że wiosenna łąka mogłaby się mocno zawstydzić. Oprócz tajemniczości, wkradła się tam również odrobina romansu i całkiem spora miarka mitologii.

Trzeba przyznać, że ta książka jest inna. Napisany w niezwykły sposób. Jeśli chcecie przeczytać coś pięknego, wypełnionego kunsztownym słownictwem, czytajcie „Malpertuis” i pozwólcie się uwięzić. Jeśli szukacie mocnej grozy - to nie tutaj. Zapukajcie do innego domu.

Ciekawostka 1.
Zastanawiałam się skąd się wzięła nazwa "Malpertuis" i najważniejsze - jak to się wymawia. Wytłumaczenie nazwy "Malpertuis" znalazłam w samej książce - od fr. mal (zły) i perthuis (wąskie przejście, otwór). Z wymową było trochę gorzej. Zapytałam znajomych (to było pytanie do publiczności) i większość osób stawiała na "malpertła". Na wszelki wypadek wykorzystałam drugie koło ratunkowe. Po telefonie do przyjaciela okazało się, że powinno się wymawiać "malpertłi". Trzecie koło ratunkowe już nie było potrzebne ;).

Ciekawostka 2.
Przeszukując internet natknęłam się na bardzo stary film o takim samym tytule. Gatunek filmu był określony jako dramat / fantazy / horror. Nie wiem jak film, ale książka to aż taka straszna nie była :).