Taniec z diabłem recenzja

"Taniec z Diabłem" to już trzecia część opowieści o Mrocznych Łowcach - równie dobra jak poprzednie. Tym razem głównym bohaterem jest Zarek, wyizolowany z kręgu samotnik, brutalny i niekrzesany. Po przeczytaniu tej części zrozumiałam jego zachowanie z poprzednich tomów i polubiłam go.
Zarek to wyrzutek wśród Mrocznych Łowców, bardzo niebezpieczny, wyizolowany, żyjący w krainie zimna i lodu na wygnaniu. Ciągle sam, nie zna uczucia miłości, czułości , dobra, bo nikt mu ich nigdy nie okazywał. Od maleństwa ciągle bity, poniewierany, traktowany gorzej niż zwierzę - był tak skatowany i okropny, że po śmierci nawet Artemida nie była w stanie go dotknąć, aby zmienić w Mrocznego Łowcę - posłużyła się fortelem.
Jakim? To ciekawa sprawa - poczytajcie !


Artemida po wydarzeniach z II części wydała na Zareka wyrok śmierci, Acheron wymógł na niej osądzenie go przez nimfę Astrid, córkę Temidy. Astrid pojawia się na ziemi jako niewidoma kobieta, opiekuje się rannym Zarekim i poddaje go próbom. Nie przypuszcza, że połączy ich uczucie.... Uczucie, którego musi nauczyć Zareka... Tymczasem Tanatos wymyka się spod władzy Artemidy i pomimo jej zakazu postanawia zabić Zareka. Spotykają się, dochodzi do wielu walk i trudnych sytuacji. Kto wyjdzie zwycięsko - Zarek czy Tanatos? Czy uczucie Zareka i Asrid ma szanse na zmianę w szczęśliwy związek? Jaki wyrok wyda Astrid?


Książka wciągnęła mnie bez reszty, czytałam ją do późnej nocy, bo chciałam wiedzieć jak się skończy. Koniec jest niesamowity - wyjaśnia wiele zdarzeń z przeszłości.
A najbardziej fascynujące było dla mnie połączenie opowieści o twardym Mrocznym Łowcy z "Małym Księciem" - tak, tak! Zarek podczas swojego wygnania spędzał czas na rzeźbieniu i czytaniu książek - a jego ulubioną lekturą stał się "Mały Książę", którego zna na pamięć. Cytuje całe fragmenty i stara się zrozumieć.... Niesamowite! Uwielbiam "Małego księcia" i sama często do niego wracam :)


"Taniec z Diabłem" to zgłębianie psychiki osoby, która nigdy nie miała pozytywnych wzorców, nigdy nie była kochana..... Trzeci tom według mnie jest najlepszy, niesie wielki przekaz emocjonalny.
Polecam go wielbicielom dobrej fantastyki, ale również powieści psychologicznych - i oczywiście wszystkim wielbicielom "Małego Księcia"


Konkluzja, która nasuwa mi się jako podsumowanie - Nie ma złych ludzi - są tylko tacy, którym nikt nigdy nie pokazał, czym jest dobro... Jak mają więc rozróżniać, co jest dobre a co złe?.....