W proch i pył recenzja

Tami Hoag, to autorka, która od początku zwróciła moją uwagę i niemalże od razu stała się jedną z moich ulubionych, współczesnych pisarzy.
Kiedy książka dotarła w moje ręce, od razu zabrałam się za przewijanie stron.
Pierwsze, co zwróciło moją uwagę, to okładka. Wydawać by się mogło, że ta niczym się nie wyróżnia, jednak to właśnie drobne detale tworzą całość. Brawo dla grafika i jego pomysłu.

Ci, którzy nie mieli jeszcze do czynienia z twórczością pisarki, będą musieli poznać głównych bohaterów, czyli Liskę i Kovac'a. Jak dla mnie, jest to świetnie stworzony i dobrany duet detektywów, którzy w rewelacyjny sposób wzajemnie się uzupełniają i nadają charakter tej publikacji.
Fabuła tej książki dotyczy nie jednego, a dwóch morderstw, a ściślej pisząc, rzekomego samobójstwa policjanta, a w późniejszym czasie sprawy zabicia ojca Andy'ego.
Na początku wszystko wskazuje na to, że ta sprawa powinna zakończyć się od razu, że to, co się wydarzyło, to po prostu zwykłe targnięcie na swoje życie, jednak upór pani detektyw sprawia, że w tym wszystkim chodzi o coś więcej (...)

Wydawnictwo Harlequin cenię sobie bardzo za to, że książki, które oni wydają, są wyjątkowe, nie bele jakie. Chyba jeszcze nigdy nie zdarzyło się, żeby ich książka nie przypadła mi do gustu.
"W proch i w pył", to lektura napisana łatwym językiem, ale też takim, który porusza całą wyobraźnię. Jak się zacznie czytać, to nie da się przestać. Czytałam, czytałam, czytałam i pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że jestem w innym świecie.
Klasycznie, poza skupieniem się na głównym wątku, autorka wspominała też o prywatnym życiu detektywów, co jest charakterystyczne dla jej książek. Opisy nie są długie, wszystkie wręcz interesujące. Dzisiaj czuję się, jakbym Liskę i Kovac'a znała z podwórka.
Dreszczyk emocji jest, zagadka również. Nie zabrakło nagłego zwrotu akcji, lekkiego zmylenia. Czy coś więcej trzeba dodawać?