Tam, gdzie słońce złoci liście recenzja

Cześć, Kochani 🤎🐝

Śmiało i z pełną odpowiedzialnością stwierdzam, że to jedna z lepszych książek, jakie czytałam w ostatnich miesiącach. Przeczołgała mnie przeokrutnie, serwując cały wachlarz różnych emocji, począwszy od jednej urojonej łzy, przez szloch przyobleczony żalem, tkliwe wzruszenie aż po zaskoczenie i szczery śmiech.
Zapraszam Was do lektury RECENZJI książki, która zawładnęła moim serduchem 🤎

Tytuł: „Tam, gdzie słońce złoci liście"
Autorka: Glendy Vanderah
Wydawnictwo: Muza
Moja ocena: 11/10

Początek był trudny, dla mnie mocno afektywny. Przebłyskiwały mi nawet myśli, że jednak nie dam rady, że nie przebrnę przez ten niewyobrażalny ból, którego doświadcza Ellis. Nie potrafię sobie wyobrazić, co czuje matka, która nieumyślnie, ale jednak zgubiła swoje ukochane dziecko. Tak, dobrze czytacie, zgubiła przez targające nią emocje, którymi pozwoliła zawładnąć. Autorka jest mistrzynią angażowania emocji czytelnika, dlatego zatraciłam się bez tchu w losach Ellis, której życie naprawdę nie oszczędzało, a traumę musiała przepracować w samotności, podczas wyprawy w góry. Zdrada męża, toksyczna teściowa, opieka nad bliźniakami i niemowlęciem, utrata córeczki - przyznajcie, tego jest za dużo jak na jedną osobę. Nie powiem, wciągnęło mnie też życie Raven, dziewczynki, która na moich oczach dorastała i z kruka zamieniła się w łabędzia.
Po raz kolejny uświadomiłam sobie, że nie na wszystko w życiu mamy wpływ, a los niekiedy szykuje dla nas wręcz niewyobrażalny scenariusz, którego konsekwencje odczuwane są do końca naszych dni. Co tu dużo ukrywać, dałam się wciągnąć magii, która zaczarowała kolejne strony tej pięknie wydanej publikacji, dzięki czemu zarówno obwoluta, jak i treść okazały się być wartościowym dziełem. Czytałam jak zaczarowana tę misternie uknutą fabułę. Kreacje bohaterów, dialogi, opisy sytuacji, język - wszystko zasługuje na pochwałę. „Tam, gdzie słońce złoci liście" jest piękną, aczkolwiek trudną historią o tym, co może znieść człowiek, ile bólu zarówno fizycznego, ale też psychicznego potrafi udźwignąć. To także opowieść o wyjątkowej relacji człowieka z przyrodą, naturą - z żywiołem Ziemi. Autorka przeplata tak wiele ważnych zagadnień jak chociażby: nałóg, uzależnienie, homoseksualizm, traumatyczne dzieciństwo, depresja. Nie obawiajcie się jednak przesytu tychże problematycznych zagadnień, ponieważ są one zgrabnie wplecione w treść. Każdy z nas dźwiga bagaż życiowych doświadczeń, ale warto pamiętać, że pomimo przeżytego cierpienia i wewnętrznej straty, można być jeszcze szczęśliwym. I takie przesłanie niesie ta książka. Wydawnictwu Muza dziękuję za egzemplarz do recenzji.