Tam, gdzie milczą róże recenzja

Anastazja i Jagoda to dwie młode kobiety, które, choć mogłoby się wydawać, że są zupełnie inne, łączy je bardzo dużo. Pracują razem i są przyjaciółkami, a ich przyjaźni może zazdrościć nie jedna osoba. Anastazja jest matką i żoną, jednak nie jest szczęśliwa. Niby jej mąż nie pije, nie wydaje pieniędzy, ale też nie liczy się z nią i z jej potrzebami. Wszystko jest na jej głowie. On po pracy odpoczywa, bo jest zmęczony. Ona musi zająć się dziećmi, domem i wszystkich innym, a jak się odezwie, słyszy, że nic tylko narzeka. Jagoda w pracy jest pogodna, wygadana, uśmiechnięta. Wszyscy myślą, że jest jedną z najszczęśliwszych osób na świecie. Nikt poza Anastazją nie zna prawdy, jak naprawdę wygląda jej życie. Jagoda nie ma prawa głosu w niczym. Mąż zajmuje się domem, nie pracuje. Mimo że to ona zarabia, on decyduje o wszystkim, nawet o tym ile może wydać na podpaski. Kobieta jest poniżana, obrażana, przytłoczona i nie potrafi się przeciwstawić mężowi. Pewnego dnia Jagoda znika, nie zjawia się w pracy, a nikt nie wie, co się z nią stało. To do niej niepodobne. Anastazja, pokonując własne lęki, przeciwstawiając się mężowi, wyrusza w nieznane, aby odnaleźć przyjaciółkę i nie dopuścić do tragedii, którą przeczuwa. Czy zdąży? Gdzie jest Jagoda i dlaczego zniknęła? Czy Anastazja zmieni swoje życie? Czy jej mąż ją w końcu doceni? Jak potoczą się losy Jagody?

To nie jest książką, którą się przeczyta i po chwili zapomni. To jedna z tych książek, która wywołuje w czytelniku wiele emocji, która doprowadza do łez, o której będziemy pamiętać jeszcze długo po przeczytaniu. Historia pokazująca samotność pomimo posiadania rodziny, lęk, nieszczęście, bark wsparcia we własnym mężu, a jednocześnie wielką przyjaźń, która potrafi wiele.

Obie bohaterki uważam za kobiety, które bardzo dużo przeszły w życiu, a jednak w pewnym momencie postanawiają coś zmienić. Bardzo je polubiłam i mocno im kibicowałam, aby ich los się odmienił, aby znalazły własne szczęście.

„Tam, gdzie milczą róże” to książka, przed której czytaniem należy zainwestować w zestaw chusteczek i to niemały. Ciekawa, wciągająca i bardzo emocjonująca historia, która zostanie w mojej pamięci na długi czas. To książka, którą zdecydowanie warto przeczytać i zastanowić się, czy czasem obok nas nie ma takiej „Jagody” która, choć wydaje się najszczęśliwszą kobietą na świecie, za drzwiami własnego domu przeżywa koszmar. Zdecydowanie polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu -https://anka8661.blogspot.com/2020/08/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-tam.html