Sukienka z wody recenzja

Zamykasz oczy. Tak bardzo chciałabyś w życiu spróbować jeszcze nowych rzeczy, dać się ponieść miłości, zrobić coś szalonego. Zastanawiasz się jednak, czy tak wypada, czy nie jest już za późno. Jednak przecież nic nie szkodzi, żebyś spróbowała. Ryzyko przecież często się opłaca, więc otwórz oczy i zawalcz o siebie i o swoje marzenia.

Alina przyjeżdża do Szczecinka, aby odwiedzić swoją przyjaciółkę pisarkę, która pogrążona jest w śpiączce po wypadku. Otrzymuje od jej męża niecodzienną propozycję, aby dokończyła rozpoczętą przez przyjaciółkę powieść. Długo zastanawia się czy powinna to zrobić, jednak decyduje się na podjęcie tego szczególnego zadania. Dość szybko orientuje się, że rozpoczęta książka nie jest tylko wytworem wyobraźni Edyty, a jej bohaterowie mają swoje odpowiedniki w realnym świecie. Odkrywa również tajemnice, które mieszkańcy niejednokrotnie woleliby zachować dla siebie. Czy zakończenie książki stworzone przez Alinę będzie pokrywało się z planami Edyty? Czy szukając tego, co najlepsze dla przyjaciółki odnajdzie też swoje szczęście?

To była powieść obyczajowa, która zachwyciła mnie i porwała w swoje objęcia dosłownie od pierwszej strony. Od samego początku polubiłam bohaterów, odczuwałam zaciekawienie fabułą i po prostu dobrze czułam się w czasie lektury. Opowiedziana historia była dość wyjątkowa i przede wszystkim tajemnicza i nieoczywista.

Autorka ukazała również niezwykłą siłę przyjaźni. Ze strony na stronę coraz lepiej poznawaliśmy Alinę, dla której powrót do małego miasteczka był również powrotem do przeszłości. Czytając tę książkę odczuwałam silną potrzebę poznania zakończenia, a jednocześnie z drugiej strony nie chciałam, aby historia się skończyła. Elementem, który niewątpliwie dodał pikanterii całej opowieści było pojawienie się tajemniczego Olgierda z przeszłości kobiety.

Odkryta tajemnica z życia przyjaciółki była kulminacyjnym momentem całej historii. Przyznam szczerze, że od tego momentu każda kolejna sytuacja i wydarzenie było dla mnie sporym zaskoczeniem. Nie spodziewałam się, że Alina podejmie takie decyzje w sprawie życia Edyty i nie do końca byłam zadowolona z decyzji, które w jej imieniu podjęła. Ale to, że mi się to nie podobało wcale nie znaczy, że było to złe.

Zakończenie przewidywalne, ale nie wyobrażałam sobie innego. Całą pozycję oceniam naprawdę jako wyjątkową, gdyż dawno nie spotkałam się z tak wciągającą i angażującą czytelnika obyczajówką. Czytajcie, bo warto.