Sukienka z wody recenzja

Przyjaciółka Aliny zapada w śpiączkę po nieszczęśliwym wypadku. Edyta była pisarką, jednak wypadek staje na drodze jej kariery. Mąż kobiety zwraca się z prośbą do Aliny, aby ta dokończyła książkę przyjaciółki. Alina podejmuje się zadania i odkrywa, że bohaterowie powieści mają swoje pierwowzory w miasteczku.

Alina ma zmysł detektywa niczym Sherlock Holmes. Potrafi na podstawie obserwacji danej osoby wiele wywnioskować. Niestety kobieta jest też straszną gadułą i nie zawsze powierzoną tajemnicę pozostawia dla siebie. Ma za to bardzo duże zaufanie do ludzi ze swojego otoczenia.
Opisy będą długie i szczegółowe. Bohaterka lubi dzielić się swoimi przemyśleniami.

Z początku historia kręci się wokół Edyty. Często, wraz z Aliną, odwiedzamy ją w szpitalu, zapoznajemy się z rokowaniami czy metodami leczenia kobiety. Poznajemy też pozostałych bohaterów i dowiadujemy się jaką rolę odgrywają w życiu Aliny i Edyty.
Kiedy Alina w końcu otrzymuje niedokończoną książkę przyjaciółki, stopniowo rozpoczyna się prawdziwa akcja.

Po przeczytaniu opisu byłam bardzo ciekawa tej książki. Pomysł był intrygujący, bohaterowie charakterystyczni, główna bohaterka obdarzona ponadprzeciętną intuicją i ten romans przemycony do książki Edyty. Niestety odniosłam wrażenie, że Alina za bardzo skupia się na sobie, na odnawianiu starych znajomości, konspiracjach a mało czasu poświęca na dokończenie książki czy odkrycie prawdy, którą jej przyjaciółka przelała na strony swojej powieści. Alina stara się odnaleźć tajemniczego mężczyznę, który zafascynował jej przyjaciółkę, znajduje poszlaki, odkrywa jego tożsamość, ale tak naprawdę prawie do samego końca relacja mężczyzny z Edytą nie jest znana, a później otrzymujemy jedynie ogólne wyjaśniania.

Potencjał książki był ogromny, brakowało mi jednak takiego tajemniczego i kryminalnego klimatu, większej ilości szczegółów o książce Edyty, a wątek z mężczyzną, którego szukała Alina, zakończył się, pozostawiając więcej pytań niż odpowiedzi.

"Sukienka z wody" to przyjemna obyczajówka ze stonowaną akcją. Historia jest bardzo autentyczna. Książkę szybko się czyta, a autorka ma bardzo lekki styl.