Zniszcz mnie recenzja

Jak się czujesz, gdy mając naście lat, tracisz osobę którą kochasz? Jak się czujesz, gdy bierzesz całą winę na siebie za to, że Twoja siostra jest niepełnosprawna? Starasz się stanąć na nogi? Czy raczej każesz siebie za swoje bezmyślne decyzje?

Gdy poznajemy Amy widzimy obraz dziewczyny bardzo cichej i skromnej, która chowa się za swoim szkicownikiem jak i burzą włosów. Rysuje wszystko co jej się podoba, w tym również Barrego. Kiedyś była pogodną dziewczyną, lubiła imprezować, spędzać czas ze swoimi przyjaciółmi, nie odmawiała sobie w zupełności niczego. Jednak pewnego dnia jej życie zmienia się o 180 stopni. Wydarzenia te sprawiły, że dziewczyna wycofała się z życia towarzyskiego i postanowiła się na wszelkie sposoby za to karać.

Barry, typowy bad boy, który ukrywa się pod toną tatuaży i kolczyków na swym ciele. Żyje w cieniu swojego kumpla i przez to czuje, że wszystkie najfajniejsze dziewczyny w szkole uciekają mu sprzed nosa. Pewnego dnia zauważa dziewczynę samotnie siedzącą na trybunach, postanawia do niej podejść. Jednak gdy się zbliża do miejsca gdzie siedziała, nie ma nikogo a on znajduje jej szkicownik i widzi na nich swoje portrety. Postanawia oddać własność dziewczynie, ale niestety nie zna jej imienia, ani adresu gdzie mieszka by mógł ją odnaleźć. Czy będzie dziewczyna będzie jego nadzieją? A może zgubą?

Gdy wzięłam książkę do ręki na początku było wielkie "woow" za okładkę. Okładka jest przecudowna. Natomiast miałam pewne obawy co do środka, myślałam, że będzie to książka typowo dla młodzieży, imprezy, seks i wielka miłość. W jakim ja błędzie byłam. 

Emocje od obydwu postaci biły aż miło. Autorka przekazała znakomicie ból, pokazała jak nasze niekoniecznie mądre decyzje mają wpływa na całe nasze życie. Za to w sumie poniekąd jestem jej wdzięczna, bo może niektórym nastolatką otworzy to szerzej oczy na świat. Natomiast końcówka książki to jest coś czego w zupełności mnie zmiażdżyło. Nie tego oczekiwałam. Jeśli ta pozycja nie doczeka się drugiego tomu będę doszczętnie zniszczona, myśląc o tym co może być dalej. Na pewno pozostanie gdzieś u mnie na półeczce z opcją przeczytania ponownie, bo na prawdę książka ta zasługuje na to.