Siostry recenzja

Dana Pawlicka to dziennikarka na emeryturze, mając prawie 80 lat podjęła się nowego wyzwania. „Siostry” to jej debiut powieściowy. Książka miała swoją premierę 16 lutego 2023 roku. Książka obszerna, ma 565 stron i nie można jej przeczytać za jednym razem, jednego wieczoru.

Bohaterkami są dwie siostry, Pola i Emilia. Pola po 30 latach pobytu za granicą wraca do rodzinnego domu w Starej Wsi. Jej siostra „Chciałaby wiedzieć, dlaczego Pelagia, czyli Pola, porzuciła USA wraz z tamtejszym obywatelstwem, pięknym mieszkaniem (obciążonym niewielką końcówką kredytu do spłacenia), licznym gronem przyjaciół i przyjechała do kraju, aby zając się siostrą.” Emilia jest niepełnosprawna, porusza się na wózku. W dzieciństwie i młodości siostry nie były przyjaciółkami, więc co spowodowało, że Pola postanowiła zaopiekować się siostrą. „Nigdy nie były ze sobą zżyte jak typowe szczebiocące psiapsiółki, o których reżyserzy kręcą łzawe filmy.” Pola ma swoje tajemnice o których wie tylko jej amerykańska przyjaciółka. „Wszyscy czekają aż sama coś powie. Całkiem możliwe, że nigdy to się nie wydarzy. Zawsze była skryta i pod tym względem odbiegała od paplających o wszystkim koleżanek, które nie potrafiły utrzymać języka za zębami i dzieliły się szczegółami uchodzącymi powszechnie za wstydliwe.”

Akcja powieści toczy się powoli, ukazuje normalne życie rodzinne. Siostry nawiązują bliższe kontakty, są dla siebie oparciem i nie robią tego z przymusu. Pojawienie się w życiu Poli dawnego narzeczonego Darka jeszcze bardziej ich zbliża do siebie. To optymistyczna, krzepiąca historia, pełna wzruszeń, nie ma tu złych charakterów. Główni bohaterowie to osoby ciepłe, życzliwe, skłonne do pomocy, dobrze scharakteryzowane. Sam pomysł na opisaną historię nie jest jakiś szczególnie innowacyjny. Pomimo, że książka jest dość schematyczna i podobna do innych, to ma ona swój urok. Historia pewnej rodziny, jakich wiele obok nas, ze swoimi kłopotami i radościami. Autorka odwołuje się do wielu uczuć i rozterek. Nie zgadzam się z zapowiedzią z okładki mówiącej o nadciągającej katastrofie, raczej wszystko układa się znakomicie. Książka dopracowana, napisana dobrym stylem, bez zbędnych wiadomości i usterek korektorskich. Ciepła, przyjemna powieść obyczajowa z odnowionym romansem.