Proste równoległe recenzja

Coraz mniej w moim czytelniczym życiu zachwytów i uniesień po przeczytanych lekturach. Książki, które mnie oczarowały w przeciągu minionych miesięcy mogłabym wymienić na jednym (krótkim) wdechu.
Jednak każdą kolejną pozycję, którą biorę do ręki czytam z nadzieję na to, iż trafię na książkę poruszająca każdy zakamarek mojej duszy spragnionej liryzmu, ciepłą i mądrości.

"Proste równoległe" Agaty Romaniuk wprawiły mnie w zachwyt. Delektowała się każdym słowem i racjonowałam sobie kolejne rozdziały powoli i z rozwagą, odwlekając moment kiedy ta historia dobiegnie końca.
To historia w której uroku zanurzyłam się już od pierwszej strony: elektryzująca, piękna w swej prostocie i rozbrzmiewająca utworami znanych kompozytorów. Bo opowieści o dwóch skrzypaczkach, których łączy talent ale dzieli wszystko inne nie sposób czytać bez podkładu muzycznego. Lekturę wiec co chwila przerywałam oby odszukać wspomniany w tekście utwór w interpretacji konkretnego wirtuoza.
Historia wybitnej skrzypaczki Wandy Krajewskiej i jej utalentowanej uczennicy Marty Rychter to opowieść o życiowych wyborach, których konsekwencje musimy ponosić do końca życia. To też intymny obraz artystów, a w szczególności artystek, które często poświęcają dla kariery inne, ważne aspekty swojego życia. Bo bycie najlepszą, wybitną, podziwianą wymaga żelaznej dyscypliny i często rezygnacji z innych marzeń i planów.
Autorka zderzając w "Prostych równoległych" życiorysy dwóch kobiet, z których każda wybrała inną drogę nie ocenia ich decyzji. Ukazuje za to konsekwencje. Zagłębiając się w przeszłość obu skrzypaczek możemy poznać motywację Wandy i Marty i lepiej zrozumieć, co wpłynęło na takie a nie inne postanowienia.

To historia o miłości i jej braku. To opowieść o marzeniach i drodze jaką trzeba pokonać by mogły się ziścić, często okupionej wyrzeczeniami i samotnością. Napisana pięknie, z wyczuciem i ogromną wrażliwością. Chylę czoła przed autorką i podziwiam tytaniczną wręcz pracę, którą musiała wykonać aby zabrać czytelników w świat muzyki, wybitnych kompozytorów i wirtuozów skrzypiec. Z niecierpliwością będą czekała na kolejne powieści, które wyjdą spod pióra Agaty Romaniuk.