Szeptacz recenzja

Mężczyzna obserwował chłopca z ukrycia już od jakiegoś czasu.
Wiedział wszystko o jego sytuacji rodzinnej, dlatego teraz podążał za Neilem czekając na sprzyjającą okazję, gdy wyczuł odpowiedni moment podszedł do chłopca szepcząc jego imię.

Komisarz Pete Willis razem z innymi policjantami przeczesywał rejon w którym Neil zapadał się pod ziemię. Nie było żadnego śladu wskazującego na to, co
mogło się z nim stać.

Po śmierci Rebecki nie mogli zostać dłużej w tym domu. Ponieważ to Jake znalazł mamę leżącą bezwładnie na podłodze, dręcząca go wizja nie pozwalała mu przejść samodzielnie do pokoju. Powoli uczył się akceptować syna takim jakim jest. Jego rysunki i sposób postrzegania świata, a teraz jeszcze rozmowy z wyimaginowanym przyjacielem. Zmiana otoczenia powinna dobrze zrobić im obu, a i miejscowość nazywała się przyjaźnie Featherbank, co napawało go optymizmem.

Amanda Beck razem z Petem Willisem, walczyli z czasem próbując odnaleźć małego Neila. Gdy na jaw wyszły nowe fakty obawiali się reakcji opinii publicznej.
Będą musieli stanąć oko w oko z widmem z odległej przeszłości Frankiem Carterem, który znany był jako Szeptacz.
To właśnie Willis był odpowiedzialny za śledztwo dwadzieścia lat temu. Carter porwał i zamordował pięciu chłopców, w końcu udało się go złapać, jednak w środku ludzi wciąż budziła się groza na samo wspomnienie tych wydarzeń. Od tylu lat Pete chodził do więzienia, licząc ma to, że skazany powie coś, co rzuci światło na niektóre wątki tej starej sprawy.
Chodzi mianowicie o domniemanego wspólnika Szeptacza i miejsce ukrycia zwłok piątej ofiary. Nigdy nie udało mu się tego dowiedzieć.

Pewien wierszyk który usłyszał od syna nie dawał mu spokoju, gdzie to usłyszał i kim jest dziewczynka na rysunku Jake?
„Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę, szeptać zacznie ktoś wieczorem.
Jeśli na dwór wyjdziesz sam, złego pana spotkasz tam.
Jeśli okno uchylisz choć trochę, pukanie w szybę usłyszysz przed zmrokiem.
Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi Cię.”
Co oznacza ta dziwna rymowanka i czy rzeczywiście Frank Carter miał wspólnika?
Czy Neil się odnajdzie, Jake’owi uda się uniknąć losu kolegi?
Tego wszystkiego dowiecie się z książki.

Pomysł na fabułę dosyć ciekawy, wykonanie też dobre, niestety mam mieszane odczucia.
Bohaterowie nijacy, morderca bez charakteru, a wyjaśnienie zagadki niestety poległo.
Zdecydowanie czytałam lepsze kryminały. Ten nie wzbudził we mnie żadnych emocji, może trochę nudy...





#wydawnictwomuza
#renibookb