Księżniczka recenzja

Nawet nie spodziewałam się tego, że ta powieść tak przypadnie mi do gustu, iż zarwę dla niej nockę. Pochłonęłam tę bardzo ciekawą lekturę na raz i jeszcze wspominam niektóre sceny, które utkwiły mi w głowie.

Fabuła jest świetnie poprowadzona, postaci charakterne, uparte i interesujące, a cała historia to rewelacja.
Blanka jest psychoterapeutką i próbuje żyć po swojemu. Odcięła się od ojca gangstera i świata, w którym on jest ważną osobistością. Nawet zmieniła nazwisko, by nie być z nim kojarzona.

Jednak na ślubie jej brata bliźniaka dochodzi do incydentu. Pan młody daje nogę, a ojciec pozbawiony spadkobiercy, próbuje wciągnąć córkę w swoje interesy. Dziewczyna dzielnie się opierała, jednak Orłowski swym nękaniem zmusza ją wreszcie do ustępstw.

Ma pomóc jednemu z pracowników tatusia, który ma problemy i potrzebuje terapii. Red jest skomplikowanym mężczyzną z mroczną przeszłością, którego dręczą demony. Blanka mimo szczerych chęci utrzymania relacji lekarz-pacjent, coraz bardziej ulega urokowi jaki roztacza ten niebezpieczny facet.

Co dręczy Dawida? Jaka relacja zacznie łączyć głównych bohaterów? Czy dziewczyna zdoła pomoc i uleczyć zagubioną duszę Reda? Czy pogodzi się ona z tym, że na zawsze związana jest ze światem przestępczym?

Zaczynając przygodę z tą książką nie wyobrażałam sobie, że zaczytana treść wciągnie mnie tak mocno. Miałam tylko przeczytać rozdział, góra dwa, ale przewracając kolejne stronice nie zwracałam uwagi na to co dzieje się wokół mnie, chcąc dowiedzieć się czym zaskoczy mnie jeszcze ta historia. Gdy dotarłam do finalnych kart, dopiero wtedy zauważyłam, iż za oknem właśnie świta. Może chodzę dzisiaj trochę niewyraźna i zaspana, ale nie żałuję.

Bardzo lekki i przyjemny w odbiorze styl autorki polubiłam już wtedy, gdy czytałam jedno z jej opowiadań w antologii. Tu pani Wilk udowodniła tylko, że jej warsztat pisarski jest na najwyższym poziomie, a wyobraźnia prowadzi ją w dobrym kierunku.

Podobało mi się, że wszystko przedstawione w powieści, nie zostało przerysowane i ubarwione. Treść jest tak realna, że bez trudu w nią uwierzyłam i wyobraziłam sobie codzienność takich osób związanych z gangsterskim światem.

Połączenie gatunku romans, sensacja i kryminał dało niesamowity efekt, dzięki czemu, ciągle coś się dzieje, zaskakiwani jesteśmy niespodziewanymi zwrotami akcji, w których akcja nabiera szybkości.

Dialogi przywoływały uśmiech na mej twarzy, gdyż cięty, wręcz niewyparzony język pani psycholog, dawał nieźle popalić.

Na moje uznanie zasługuje również relacja jaka tworzy się między bohaterami. Między nimi iskrzy tak, że ślepy pewnie by to zauważył. Sceny zbliżeń bardzo mi się podobały i były gustownie przedstawione.

Podsumowując jest to pozycja, którą śmiało mogę wam polecić. Ciężko przyczepić mi się tu do czegokolwiek. No może, zabrakło mi zamknięcia wątku z Julkiem, ale to może będzie odrębna historia? Na pewno chętnie bym ją poznała. Zachęcam do lektury, nie pożałujecie. Zapewniam!