Świątynia recenzja

Z niecierpliwością czekałam na kontynuację "Zmorojewa", które bardzo mi się podobało. Ucieszyłam się spotykając znowu Tytusa Grójeckiego i jego przyjaciółkę, Ankę. Razem wiele przeżyli w lasach Zmorojewa, jednak w pamięci Anki te wydarzenia już się zacierają. Ich wzajemna fascynacja na gruncie warszawskim też się rozluźniła, utrzymują kontakt, kolegują się, ale gorące uczucie gdzieś uleciało. Anka jest zafascynowana nowym kolegą z klasy, Damianem. Damian, Eryk i Lidia to nowe osoby w jej klasie, chodzą o nich dziwne pogłoski, w ogóle są "nie z tej ziemi" i nie bardzo pasują do reszty. Ich ojciec, jest uzdrowicielem, który współpracuje przy budowie Świątyni. A w Świątyni "maczają " palce znani ze Zmorojewa posłańcy Leszego - Zło znowu wychodzi na światło dzienne i usiłuje opanować świat. Celem jego posłańców jest zwabienie do Świątyni Anki i Tytusa - udaje się im to..... Jak potoczy się walka Dobra ze Złem? Czy dzieciakom uda się je znowu zwyciężyć?

"Świątynia" to naprawdę niezła fantastyka młodzieżowa. Autor doskonale pokazuje obraz manipulacji ludźmi, wykorzystywanie ich słabości, walkę dobra ze złem. Książka jest ciekawie napisana, tworzy spójną całość. Opowieść jest przemyślana i oparta na bardzo realnej rzeczywistości.
Jednak "Zmorojewo" podobało mi się zdecydowanie bardziej - było bardziej dynamiczne, więcej się działo i straszna strona Zła była mocniej wykreowana. Obie części tworzą niezwykłą całość, którą warto przeczytać!
Jestem bardzo ciekawa, co wymyśli w następnej książce pan Jakub Żulczyk. Bardzo podoba mi się jego sposób pisania - lekki, bardzo plastyczny i obrazowy.
Czytajmy książki polskich autorów - mamy naprawdę wiele świetnych pozycji!