Bramy ze złota. Świątynia na bagnach recenzja

Postać Zahreda jest od początku owiana tajemnicą. I chyba właśnie to sprawia, że ta postać tak zwraca uwagę, Zahred nie jest czarny lub biały, jest całym spektrum odcieni szarości.

 



Tym razem Zahred trafia na godnego przeciwnika. Jest przebiegły, przewidujący i fanatycznie oddany sprawie. Zahred na prawdę będzie miał twardy orzech do zgryzienia, żeby pokonać kogoś takiego. Jak na złość klątwa Zahreda też nie działa tak jak powinna. Początek może wydawać się niektórym nieco nudny, ale nic bardziej mylnego! Wszystko prowadzi ku wielkiemu finałowi, a wierzcie, jest na co czekać.

Na uwagę na pewno zasługuje wątek miłosny. Nie jest on wymuszony, idealnie pasuje do całości i nie jest to żadne ckliwe harlequinowe lovestory, ale to duża zasługa głównej postaci kobiecej. Jest twarda, cwana i charakterna. Można rzec bardzo feministyczna, ale nie w negatywnym znaczeniu tego słowa. Miała jednak swoje momenty jako rozpuszczona córeczka tatusia, kiedy zdarzało jej się irytować, jednak to czyniło ją bardziej prawdziwą. 

Gołkowski stworzył niesamowitą historię. Właściwie początek historii. Dużo osób pyta czy można czytać jako samodzielną powieść, ja jednak radzę zapoznać się ze wcześniejszymi częściami, chociażby "Bogowie Pustyni" aby wiedzieć w jaki sposób powinna działać poprawnie klątwa Zahreda i trochę poznać się z bohaterem. Czytanie tej książki jako pierwszą, może sprawić, że nie zainteresuje nas główny bohater. Uwierzcie mi na słowo, że  kiedy się bliżej poznamy z Zahredem,  będziemy wiedzieć, że warto z nim zostać na dłużej ;) 
Polecam serdecznie, mega dobre polskie fantasy, mimo 600 stron, czyta się bardzo szybko. 10/10