Pokoje recenzja

Powyższy cytat, świetnie znany maturzystom (i wszystkim miłośnikom humanistycznych nauk), nawiązuje do toposutheatrum mundi- teatr świata. Autobiografia, którą otrzymałem do recenzji, bardzo dobrze (choć może tylko w moim odczuciu) wpisuje się w realizację tego toposu. I to nie tylko dlatego, że Stanisław Brejdygant wielkim aktorem jest!

Napisać dobrą biografię, czyli taką, która oprócz prawdy (nie tylko historycznej) posiada walor literacki - to sztuka! Napisać dobrą autobiografię, która spełnia te same wymagania - jeszcze bardziej! Napisać autobiografię, która w swym subiektywizmie sili się na obiektywizm - sztuka nad sztukami. A największą sztuką to przedstawić siebie w takim świetle, aby nie popaść w samozachwyt, ani w samokrytykę, tylko wyważonym piórem przenieść siebie na papier - z całym spektrum wad, zalet. Dodatkowo wszystko dla czytelnika powinno być zjadliwe. Stanisławowi Bredygantowi się to, w dużej mierze :), udało.

Powyższy cytat w kontekście autobiografii moglibyśmy rozwinąć następująco: "Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą do pokoju i znikają z tego pokoju i pojawiają się w kolejnym”. Aktor (i autor) swą książkę zamyka w czterech rozdziałach, które nazwane są od ulic, na których przebywał, mieszkał, żył:Na Małej, Na Szerokiej, Na Odyńca i Na Koszykowej.Książka przedstawia reżysersko-aktorskie perypetie Brejdyganta, a także jego życie osobiste, prywatne. Pokazuje całe spektrum uczuć, emocji, doświadczeń. Styl autora jest dość prosty, ale za to bardzo emocjonalny, ludzki. Dotyka i chwyta za serce i duszę. Pozwala poznać Brejdyganta przede wszystkim jako człowieka - czującego, myślącego, cierpiącego, radującego się, samotnego i towarzyskiego. Książka podsumowuje dorobek aktorski i reżyserski aktora - główne role w działach klasyków, tj. znakomitych twórców uznanych przez krytyków i masy, - Bułhakowa, Dostojewskiego czy Bułhakowa. Ale to także swoisty sentyment - za latami młodości, podróżami, spotkaniami z obcymi kulturami, poznawaniem świata teatru (i filmu), a także drugiego człowieka.

Książkę polecam każdemu, kto chciałby poznać bliżej Stanisława Brejdyganta. Polecam miłośnikom sztuki, teatru, ale także tym, którzy chcieliby przeczytać realną historię, przede wszystkim, człowieka czującego.

Książka z Klubu Recenzenta z serwisu nakanapie.pl