Świat się pomylił… recenzja

Świat się pomylił…” to debiut autorski Łukasza Pietraszkiewicza. Często po przeczytaniu lub jeszcze przed czytaniem debiutu staram się znaleźć informacje o autorze. Tak było i tym razem. Nie jestem przekonana do wypowiedzi autora na fb: „Dziękuję wszystkim tym, którzy przyczynili się do powstania tego arcydzieła!” Owszem, książka trafiła na listy bestsellerów w Wielkiej Brytanii i
Stanach Zjednoczonych, ale nazywanie jej arcydziełem jest na wyrost.

Jak twierdzi autor, pomysłem do napisania tej historii był pewien artykuł o młodym chłopaku, który popełnił samobójstwo, bo był prześladowany, kiedy przyznał się do swojej orientacji seksualnej. Autor twierdzi „Część wydarzeń jest żywcem ściągnięta z życia mojego i moich przyjaciół, a część jest wymyślona. Wiele faktów zapożyczyłem z życia znajomych i ich wspomnień. Sam autor w dzieciństwie i w okresie dojrzewania również zmagał się z dyskryminacją.

Fabuła dotyczy osoby LGBT, akcja dzieje się głównie w Londynie. Książka mówi o tym, jak ważna jest miłość w życiu człowieka, że nie zawsze mamy wpływ na wybór w kim te uczucia są lokowane. Fabuła wciąga, akcja rozwija się szybko. Wydarzenia pokazywane są wyrywkowo, występują często przeskoki, co utrudnia śledzenie losów bohaterów, wczucie się w ich sytuację. Przyczyną może być sposób w jaki autor pisze. Jak twierdzi na fb: „Siadam i piszę. Potem się zawieszam. Wracam do pisania. Wkurzam się. Śmieję się. Dochodzę do wniosku, że to bez sensu. I wracam. Piszę. Jestem prawie przy końcu.” Zabrakło mi wyjaśnienia, dlaczego Sylwia, akurat w tym okresie swojego życia, popełniła samobójstwo.

Bohaterowie są wyraziści, ale trudno ich polubić. Zwłaszcza zachowanie Laili jest bardzo irytujące. Rozumiem, że można być biseksualistką, mieć kochanki, ale zachowanie Lailii jest dziecinne i niezrozumiałe. Żona i matka dwojga małych dzieci tak nie postępuje. Jak można zostawić dzieci na 3 doby i imprezować w klubach, nie pomyśleć, czy nie potrzebują jej dzieci. Trudno też znaleźć takiego męża jak Seba. Opiekuje się dziećmi, kiedy żona imprezuje, spędza czas z kochanką lub przyjacielem. Przebacza jej nawet wyprowadzkę z domu, opuszczenie jego i dzieci. Alex z kolei nie wie czego chce w życiu. Z jednej strony cieszy się z osiągniętej stabilności, by za chwilę ją zaprzepaścić. Nie zważał na ostrzeżenie, „Jego rolą jest rozkochać, wykorzystać, a potem wyrzucić jak zdartą płytę do kosza. Wyciśnie z ciebie wszystko i zostawi na pastwę losu.”

Książka wzrusza i pobudza do przemyśleń. Mimo wielu zastrzeżeń, już zaczęłam czytać następny tom. Z przyjemnością też obejrzę na ekranie, które zapowiada autor.
Ksiażka otrzymana z serwisu na kanapie