Powiadomienie recenzja

„Najtrudniejszym wyścigiem jest wyścig po życie”.

Magda uwielbia wyścigi Formuły 1 i jest ich wielką fanką. Liam Davidson jest z kolei jej ulubionym zawodnikiem. Kiedy pewnego dnia ogłasza on konkurs, w którym nagrodą jest spędzenie kilku dni w jego towarzystwie Magda waha się czy wziąć w nim udział. Z pomocą przychodzi jej lunatykowanie, gdyż to właśnie w czasie snu przygotowuje pracę, która podbija serce Liama i pozwala jej wygrać konkurs. Kobieta zachwycona jest tymi kilkoma dniami spędzonymi w towarzystwie przystojnego sportowca. Kiedy ich wspólna przygoda ma dobiec końca dochodzi do poważnego wypadku, w wyniku którego Magdę czeka długa rehabilitacja. Kiedy już powoli udaje jej się wyjść na prostą w jej życiu znowu dochodzi do nieprzewidzianych zdarzeń. Czy i tym razem przyjmie z pokorą to, co przygotował dla niej los?

Przyznam szczerze, że sięgając po tę książkę miałam naprawdę duże wymagania i spodziewałam się wyjątkowej historii. Niestety nie do końca dostałam to, czego oczekiwałam. Zainteresowała mnie sama tematyka, gdyż nie czytałam jeszcze powieści, której fabuła opierałaby się na wyścigach Formuły 1. Niestety nie przemówiło do mnie połączenie Polski i zagranicy. Wydawało mi się to trochę zbyt idealne, żeby kiedykolwiek mogło wydarzyć się naprawdę. A lubię przekładać sobie historie na prawdziwe życie.

Całą książkę jednak śmiało mogę ocenić jako ciekawą. Autorka zwróciła w niej uwagę na wiele ważnych problemów. Lunatykowanie głównej bohaterki było tylko jednym z nich. Nie jestem specjalistą w tym temacie i nie wiem, czy możliwe jest, aby lunatykujący człowiek zachowywał się tak, jak zostało to opisane, ale były to sytuacje na początku bardzo zabawne, niemniej później prowadziły do dość poważnych konsekwencji.

Wypadek i dochodzenie do zdrowia głównej bohaterki to chyba najtrudniejszy moment w całej powieści. Trudności, z którymi zmagała się wtedy Magda z pewnością mogłyby spotkać każdego z nas. W ostateczności jednak nie poddała się bez walki i krok po kroku zmierzała do tych bardziej kolorowych dni.

Samo zakończenie było również udane. To było chyba coś takiego, na co czekałam od początku książki, a trochę musiałam się naczekać, gdyż ta pozycja do najcieńszych nie należy. Momentami szczegółowe opisy zniechęcały mnie do dalszej lektury, gdyż w moim odczuciu mało wnosiły do całej fabuły. Jednak całościowo mogę stwierdzić, że była to dla mnie ciekawa przygoda i zapoznanie z tematem, z którym nie miałam jeszcze do czynienia.