Amor fati recenzja

Anna Nazar w tomiku „Amor fati”, wydanym przez Fundację Poetariat, zabiera nas w podróż pełną emocji, intymności i refleksji nad naturą miłości, utraty i przemijania. Tytuł nawiązujący do filozoficznego pojęcia „amor fati” – miłości do przeznaczenia, zdaje się odzwierciedlać akceptację losu i jego nieodłącznych składowych: bólu, miłości i ulotności.

Wiersze Nazar są przesiąknięte uczuciami, które autorka umiejętnie przeplata z filozoficznymi refleksjami nad życiem. W wierszu „My”, odczuwamy rozdarcie, chaos i tęsknotę. Liryczne obrazy, takie jak „tratwa rozwichrzona na wietrze” i „pył unoszony podmuchem”, oddają poczucie niestabilności i ulotności relacji. Poetycka fraza, choć pozornie delikatna, niesie w sobie ciężar rozpaczy i rezygnacji, co sprawia, że czytelnik z łatwością identyfikuje się z emocjami lirycznego „ja”.

W wierszu „Kiedy odszedł” Nazar przedstawia miłość jako tobołek serca związany węzłem gordyjskim, niełatwy do rozwiązania. Wspomnienia stają się tutaj wieczną wartością, której nikt nie może odebrać, a czułe struny miłości drżą echem minionych chwil. Autorka wprowadza subtelną grę symboli i metafor, oddając intymność i nieprzemijającą obecność drugiej osoby.

W wierszu „Miłość” Anna Nazar odważnie wprowadza symbolikę ognia i zmysłowości, zestawiając miłość z płomieniem, który „pali się jak żagiew, jak płonąca żyrafa Dalego”. Przeplatanie delikatności z intensywnością doznań nadaje utworowi wyrazistego charakteru. Autorka zgrabnie operuje kontrastem między delikatnością zefiru a siłą płomienia, podkreślając tym samym dwoistość i wielowymiarowość miłości.

Tomik Anny Nazar wyróżnia się także wrażliwością na język i jego brzmienie. W wierszu „Wersami otulaj” autorka snuje obraz lirycznego dialogu, w którym poezja otula i koi. Słowa są tutaj nie tylko nośnikiem treści, lecz stają się niemalże dotykiem – czymś, co „otula” i „długo tańczy w głowie”. Poetyckie obrazy są pełne miękkości i ciepła, przy jednoczesnym zachowaniu pewnej dozy melancholii.

Nazar nie unika trudnych tematów – w wierszu „***Myśli rozbiegane” stawia pytania o sens nadziei i pragnień, ukazując codzienność jako zniekształconą szybę, przez którą promienie nadziei tracą swój pierwotny blask. Autorka zdaje się prowokować do zastanowienia się nad iluzorycznością naszych oczekiwań wobec życia, sugerując, że pragnienia i nadzieja mogą być jedynie maskami dla naszej próżności lub nieudolności.

„Amor fati” Anny Nazar to tomik wierszy, który zachwyca swoją subtelnością i głębią emocji. Autorka zręcznie łączy refleksje filozoficzne z intymnymi obrazami miłości i straty, tworząc poezję, która jednocześnie koi i niepokoi. Nazar w swoich wierszach stawia pytania o sens życia, relacji i pasji, zachęcając do zaakceptowania losu w jego pełni – z bólem, miłością i nieuchronnością przemijania. Serdecznie polecam tomik Anny Nazar „Amor fati”, ponieważ tworzy poezję, która jest zarówno delikatna, jak i przenikliwa, dotykając głębokich emocji i egzystencjalnych pytań. To pozycja dla osób, które lubią w poezji subtelność wyrazu i cenią refleksję nad życiem, miłością i stratą. Wiersze Anny Nazar są pełne symboliki, intymności i pięknie skonstruowanych obrazów, które mogą poruszyć wrażliwego czytelnika. Jeśli ktoś szuka literatury, która pozwala na zatrzymanie się i przemyślenie trudnych doświadczeń oraz akceptację losu, ten tomik na pewno przypadnie mu do gustu.

Za tomik wierszy i piękną dedykację serdecznie dziękuję autorce Annie Nazar.