Puste miejsce po zajączku recenzja

Tęsknota jest niczym łatka, której nie sposób zerwać. Jest jak plaster, którego nie można odkleić, mimo podejmowanych wciąż prób. To uczucie towarzyszy nam już zawsze, gdy pożegnamy kogoś bliskiego sercu.

I tylko od nas zależy, czy będziemy trwać w rozpaczy, czy tę tęsknotę nieco oswoimy.

Jak to zrobić? Czy to możliwe?

Nakładem Wydawnictwa Jedność ukazała się książka Johna Dougherty'ego pt. "Puste miejsce po zajączku", poruszająca z dużą delikatnością trudny dla wielu dzieci i dorosłych temat rozstania, straty, śmierci oraz towarzyszącej im pustce.

Historia zaczyna się całkiem zwyczajnie. Czytelnicy poznają w niej nietypową parę przyjaciół: Tupcię i Hupcia. Choć tak różni od siebie pod każdym względem, razem świetnie się dogadują i spędzają ze sobą każdą wolną chwilę.

Niespodziewanie przychodzi dzień w którym Tupcia zniknęła. Zaskoczony i rozżalony Hupcio nigdzie nie może znaleźć swojej przyjaciółki. Widzi tylko dziwną, czarną dziurę w miejscu, gdzie powinna być Tupcia. Mały żółw wpada w ponurą rozpacz, płacze, tęskni i w nowej sytuacji czyje się bezsilny. Na szczęście ze swym smutkiem nie zostaje sam. Niedźwiedzica Gerda, sporo starsza, z bogatszym bagażem doświadczeń, podpowiada Tupciowi, co może zrobić, by jego przyjaciółka nie była tylko czarną, przerażającą pustką.

Mądra to książka, wypełniona ciepłem i subtelnością. Historia w niej zapisana dotyka duszy głęboko i wzrusza, mimo, że wcale nie jest w swym przekazie pesymistyczna. Ukazuje cały wachlarz niełatwych emocji głównego bohatera. Podkreśla jak ważne jest wsparcie bliskich w trudnych chwilach. Pięknie też obrazuje, jak można oswoić pustkę i tęsknotę, by była nieco mniej bolesna.

Zachwyca swoją uniwersalnością, gdyż nie dotyka wprost tematu śmierci. Może być pomocną lekturą w najróżniejszych życiowych sytuacjach, którym towarzyszy uczucie straty: odejście pupila, zmiana miejsca zamieszkania, długotrwała rozłąka.

Porwie nie tylko ujmującą wierszowaną treścią, ale także wspaniałymi ilustracjami Thomasa Docherty'ego.

Niech ta książka znajdzie dom w każdej dziecięcej bibliotece. Jest tego warta.