W cieniu zła recenzja

Ta książka nie pozostawi cię obojętnym.
Zapomnij o spokoju, o wytchnieniu...
Bądź ostrożny i czujny, bo morderca może być tuż obok...

A wszystko zaczyna się niewinnie, jakoś dziwnie, bo już wiesz, coś w podświadomości ci szepcze, że to "cisza przed burzą". Że tak spokojnie nie może być. I nagle wkraczasz w inny świat i wymiar. Wchodzisz dobrowolnie w krainę snów i urojeń, którą dotychczas oddzielała gruba krecha, a teraz? Zatraciło się poczucie istnienia jakiekolwiek dystansu. zanikł próg bezpieczeństwa. Nie wiesz, co jest jawą, a co snem... nieuchronnie przenikasz między warstwami, a jedyne uczucie jakie znasz i jest ci znajome, to strach. O siebie, o przyjaciół i o bliskich. Oto czwórka przyjaciół zaczyna coraz bardziej ufać jednemu z nich, górującemu Charliemu. To on pewnego dnia inicjuje "kontrolny sen". Każdy próbuje śnić i widzieć się wzajemnie w tym zaplanowanym śnie, a potem mają spisywać to, co ich spotkało w nocy. I właśnie te notatki służą im podczas spotkań, pomagają w analizie i skrzętnych planach Charliego... w perfidnych planach. I pojawia się Pan Czerwone Ręce, który budzi niepokój i fascynacje jednocześnie. Czai się z boku i przygląda, czuwa. A jego obecność wywołuje trwogę i strach, ale i ciekawość. I to właśnie ona pozwala znaleźć w sobie odwagę, by go poznać. Najgorsze, że w międzyczasie giną przyjaciele, a Paul zostaje sam. Sam z Charliem, który nie przypomina dawnego kumpla. Staje się ludzkim demonem, przywódcą, kimś groźnym. I starasz się wyprzedzić i bohaterów i samego autora, ale do samego końca okazuje się to niemożliwe. To niezwykle skrupulatnie prowadzona gra, która zwodzi i skręca i nie zmierza prosto ku finiszowi. Pojawia się krew, ofiary, znaki zapytania ... Czerwona Ręka kojarzył mi się początkowo z "To" S. Kinga. Tajemnicza postać, która zbiera żniwo i nikt nic o nim mnie, widzieli wybrani, a jego obsesja zbiera coraz większe żniwo. Lecz okazało się to nieco mylnym odczuciem. Jest zagadka, jest ciekawość, ale... to coś kompletnie innego. Coś, co działa jak magnes. Jest brutalność i śmierć, ale styl pisania i krótkie rozdziały sprawiają, że nie możesz przerwać czytania. Obiecujesz sobie koniec na setnej stronie, ale czytasz i emocje rosną i będąc przy sto piętnastej nagle zerkasz na zegarek... Ten thriller jest niewiarygodny.

Nadmienię, że "W cieniu zła" jest moim pierwszym krokiem w świecie Alexa Northa. Nie czytałam "Szeptacza" i nie znałam ani klimatu, jaki buduje autor, ani treści grozy ani tym bardziej jego świata pełnego mroku i tajemnic. A jak było? Genialnie.