Srebrny chłopiec recenzja

Kristina Ohlsson "Srebrny Chłopiec".

Kontynuacja "Szklane Dzieci" a jednak historia tym razem skupia się na Aladdinie. Aladdin mieszka w Åhus, jego rodzice prowadzą restauracje w wieży ciśnień. Tam także się przeprowadzają po tym, jak restauracja przestaje przynosić zyski. Na domiar złego, z restauracji zaczyna znikać jedzenie. To tylko pogarsza sprawę, gdyż zaczyna się temat przeprowadzki do Turcji. Aladdin nie chce się z tym pogodzić. Za wszelką cenę usiłuje pomóc rodzicom. Nadarza się wspaniała okazja, projekt szkolny. Temat zaskakujący, chociaż... Åhus jest w końcu słynne z niewyjaśnionych rzeczy. Chłopiec próbuje odnaleźć zaginione srebro, próbuje dowiedzieć się kto stoi za jego kradzieżą, a także chce przyłapać na gorącym uczynku złodzieja jedzenia. Razem z Billie i Simoną znów wplątują się w przygodę. A ma ona zaskakujący finał.

Poznajemy dokładniej życie głównego bohatera. Nie jest on rozkapryszonym dzieckiem, ma swoje problemy. Pokazuje różne emocje. Nie da się go nie lubić. Jednocześnie jego poznawanie świata nie jest nudne ani monotonne. Duży plus. Zresztą... Życie dzieci, czy nastolatków, ma swoje fantastyczne zalety. W tym wszystkim dochodzi piękna przyjaźń. Właśnie te przyjaźnie z dzieciństwa mają w sobie to coś. Coś, co pozostawia sentyment na całe dalsze życie.

Kurczę. Polubiłam tę serię, serio. Fajnie poczytać o przygodach niesfornych dzieciaków, których połączyła silna więź. Fajnie poczytać coś lekkiego, trzymającego w zaciekawieniu, z nutą zjawisk paranormalnych.

Nie ocenię, która część podobała mi się bardziej. Tym samym, że właśnie pobrałam trzecią część 🙈

Fajny klimat małomiasteczkowy. Przyjaźń, otwartość na innych, nutka grozy, problemy dzieci, ale także i dorosłych. Wszystko ładnie skomponowane, ściśle ze sobą powiązane.

Książki chociaż młodzieżowe, uderzają w odpowiednie struny. Mogłam się przy nich zrelaksować, powspominać własne dzieciństwo. Powspominać, jakie przygody się przeżywało... Ile jeszcze można by odnaleźć... Na jedne sprawy spojrzeć inaczej...

Chociaż mówią, że w każdym dorosłym jest odrobina dziecka.

Polecam. Z czystym sumieniem 😊