Dzika ziemia recenzja

Akcja powieści rozgrywa się na początku XIII wieku. Są to czasy panowania Ludwika XIV. Elisabeth, wychowana w mieście miłośniczka książek, jest jedną z dwudziestu trzech dziewcząt, które wyruszą z Francji do nowej francuskiej kolonii, Luizjany, by tam wyjść za mąż. Choć dziewczyna nie spodziewa się niczego dobrego po tej podróży, nieoczekiwanie zakochuje się w swoim  dopiero co poznanym mężu, charyzmatycznym i pozbawionym skrupułów żołnierzu z Quebecu.

 Casket girls, to tzw panny w odpowiednim wieku do wyjścia za mąż. Dziewczęta dobrze urodzone,wybrane spośród motłochu, wypływały w długą i niebezpieczną podróż do ziemi o której nic nie wiedziały. Dostawszy pewną sumę pieniędzy na godny start, sprzedane zupełnie obcym mężczyznom, bez wpływu na swój los.

Jest to opowieść przepełniona bólem i rozczarowaniem. Okazuje się,że kraj w którym przyszło im żyć to kawał gołej piaszczystej ziemi, gdzie nie ma najmniejszych szans na to by ją uprawiać. Wilgotny klimat i długotrwałe upały sprzyjały rozwojom chorób. Nieobcy był głód dla nowych kolonistów, nieobca była wszechobecna bieda. Pogrążeni w żalu ludzie zmuszeni zostali by zadbać o poprawę bytu na własną rękę. Moment ten, jest kluczowy dla całej powieści. Tempo wydarzeń drastycznie przyspiesza. Mieszkańcy Luizjany skazani zostali na łaskę lub niełaskę rdzennych mieszkańców Ameryki. Zaczyna się handel,przekupstwo i nawiązane zostają tajemnicze sojusze. Bagna Luizjany skrywają wiele mrocznych tajemnic. 

"Dzika ziemia" to wciągająca, wielowymiarowa historia. Szczegóły historyczne zostały świetnie przedstawione i wplecione w akcję.  Nie zabrakło niespodziewanych zwrotów w fabule, miłości i dobrze nakreślonych postaci. Polecam.