Spragnieni, by kochać recenzja

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją drugiego tomu "Spragnionych" @annaszafranskaauthor 💕
Pierwsza część mnie oczarowała, pokochałam ją całym sercem. Czy druga utrzymała poziom?

Ewelina nie dopuszcza do siebie nikogo. Wie, że to jedyny sposób, żeby nie cierpieć i nie czuć bólu odrzucenia. Życie nauczyło ją, że nie warto zbliżać się do innych. Eryk, chłopak z dobrego domu, za wszelką cenę chce zwrócić na siebie uwagę Eweliny. Kobieta mimo swojej oziębłości przyciąga go niczym magnes.
Czy Ewelina odważy się zbliżyć do Eryka? Czy potrafi się przed nim otworzyć? Czy jest tak zepsuta, za jaką się uważa?

"Spragnieni, by kochać" to opowieść o trudnym dzieciństwie, toksycznej relacji, uzależnieniu, manipulacji i pragnieniu bliskości.
Autorka umiejętnie porusza trudne tematy, nie spycha ich na drugi plan. Doświadczenia bohaterów są głównym motywem ich postępowania, ich charaktery i postrzeganie świata nie zmieniają się co stronę. Dodatkowo w "Spragnionych" został dobrze przedstawiony problem uzależnienia od narkotyków. Rzadko się zdarza, że autor tak wiarygodnie odda stan, w jakim znajduje się osoba uzależniona, jak traktuje bliskich, jak zachowuje się na głodzie, jak przestaje ją obchodzić cokolwiek poza kolejną dawką.
W książce został też poruszony problem trudnego dzieciństwa i przemocy domowej. Ewelina dorastała w domu alkoholików, gdzie ciągle odbywały się libacje, nie było co jeść, nikt nie przejmował się losem dzieci. To właśnie te doświadczenia sprawiły, że jest taka nieufna i zdana na samą siebie.

Co bardzo lubię w książkach pani Ani, to dobrze dopracowane tło i logicznie przedstawiony związek przyczynowo skutkowy. Ostatnio coraz częściej trafiam na książki, gdzie bohaterowie zmieniają charaktery co chwilę, przedstawione wydarzenia pojawiają się znikąd, a czytelnik jest zarzucany bezpodstawnymi informacjami z głośnym bum!. W "Spragnionych" wszystko jest dobrze przemyślane, dopracowane, i co najważniejsze ma sens.
Autorka ma lekkie pióro, prowadzi fabułę w taki sposób, że przez książkę w zasadzie się płynie. Nie da się nie pokochać bohaterów. Jest to romans z krwi i kości, książka pełna wzruszeń, uczuć i emocji. To powieść życiowa, łatwo wczuć się w sytuację bohaterów i przeżywać ich losy całym sobą.
Pokochałam tą powieść tak samo (a może nawet bardziej!) jak pierwszą część. Ta seria to taki must have dla wszystkich romantycznych dusz.