Spotkanie z Ramą recenzja

"Rok 2130. Ludzkość opanowała już cały Układ Słoneczny. Zbudowany przez nią kosmiczny system wczesnego ostrzegania, chroniący Ziemię przed nadlatującymi meteorami, namierza zbliżający się do Słońca zadziwiający obiekt o idealnie regularnym kształcie walca. Rama - bo tak nazwany zostaje planetoid - okazuje się dziełem istot rozumnych. Straż Kosmiczna natychmiast wysyła ku przybyszowi ekspedycję badawczą."

Zaczynając przygodę z szeroko rozumianą fantastyką wypożyczałam z biblioteki wszystkie książki po kolei i tak zetknęłam się z jedną z moich ulubionych książek s-f.
Dlaczego ulubioną? Nie przepadam za zbyt wydumanymi historiami pełnymi zaawansowanej technologii i obcych nastawionych na zniszczenie lub podstępne wykorzystanie ludzkiego rodzaju. Dlatego tak zachwycam się prostotą pomysłu Clarka, który bez udziwniania i pseudofilozoficznych wywodów pokazuje nam co mogłoby być gdyby…

W 2131 r. superkomputery Straży Kosmicznej wykrywają obiekt pomiędzy orbitami Jowisza i Saturna. Wszystko wskazuje na kolejną asteroidę, którą nazwano Ramą i przestano się nią interesować. Do czasu , gdy Rama okazałą się gigantycznym cylindrem bez śladu żyjących organizmów. Na spotkanie z obiektem wysłany zostaje pojazd kosmiczny pod dowództwem komandora Nortona. Celem misji jest wejście do środka konstrukcji i zbadanie jej wnętrza. Ekipa ma ograniczony czas, gdyż Rama po określonym czasie opuści nasz układ słoneczny.

To tyle o fabule. Dalej wędrujemy wraz z załogą po obcym świecie, odkrywając coraz to nowe tajemnice. Spodziewamy się, że w końcu Rama ujawni swoje tajemnice, poznamy zagadkę jej stworzenia oraz, być może, twórców. Clarke cały czas trzyma nas w niepewności, budując napięcie i akcję, nie bawiąc się w nudne wywody czy zbędne opisy. Tutaj najważniejsza jest zagadka Ramy. Prostota pomysłu oraz języka, napięcie i tajemnica oraz fascynacja kosmosem, to wszystko sprawia że od Spotkania z Ramą nie sposób się oderwać. Tak może, za kilkadziesiąt lat, wyglądać nasze pierwsze spotkanie oko w oko z obcą cywilizacją. Nie dziwi, że książka została obsypana wszelkimi możliwymi nagrodami.

I choć Clarke wcale nie zamierzał opowiedzianej historii kontynuować, to jednak i ukazał się jej ciąg dalszy - kolejne tomy napisane we współpracy z Gentrym Lee - Rama II, Ogród Ramy i Tajemnica Ramy.