Kiedy weszłam w twoje życie recenzja

Każda kolejna powieść Jojo Moyes cieszy się dużym zainteresowaniem. Tym razem do polskich czytelników trafia premierowa powieść autorki „Kiedy weszłam w twoje życie”. To istotne kwestia, bo część wydawanych w Polsce książek nie są najnowszymi wydaniami, a jedynie to ich pierwsze wydanie w kraju.

Tym razem bohaterki są dwie. Sam nie ma dobrej passy. W pracy z trudem zdobywa kontrakty, do tego współpraca z toksycznym szefem nie czyni ją lepszą. W domu czeka na nią pogrążony w depresji mąż oraz nastoletnia córka, która nie jest w stanie opowiedzieć się po którejś ze stron. Gdy przypadkiem w jej ręce trafiają markowe szpilki, zakładając je z konieczności, kreuje lepszą wersję siebie, zaczyna wierzyć, że stać ją na więcej. Do tej pory Nishy wydawało się, że ma wszystko: dostatnie życie, zakupy bez limitów, modne ubrania, mąż, syn. Gdy przez przypadek pozostawia szałowe buty Christiana Louboutina w szatni na siłowni, jeszcze nie że to początek jej największych w życiu kłopotów.

„Kiedy weszłam w twoje życie” to opowieść o sile kobiet. Napisana lekko, bez patosu, z humorem i morałem. Pokazuje przemianę dwóch kobiet, obie znalazły się na różnych życiowych zakrętach. Sam zmienia myślenie i postawę, zaczyna siebie doceniać i stawiać swoje potrzeby na pierwszym miejscu. Nisha otwiera się na ludzi, zaczyna podchodzić do życia mniej egoistycznie, zrozumie, że najmodniejsze ubrania i zamożność nie dają szczęścia. To też historia o przyjaźni i miłości, ale także o rozczarowaniach i nadziejach. Jest zabawnie i przewrotnie, z dużą dozą ciepła.

Zwrot w opowieść będzie miał miejsce gdy obie bohaterki nagle się spotkają (co w „normalnym” świecie raczej nie byłoby możliwe). Nisha będzie zmuszona odnaleźć obecną właścicielkę szpilek. Autorka celowo pokazuje dwie kobiety i ich życie na zasadzie kontrastu – obie pochodzą z różnych środowisk, w życiu mają inne priorytety, tak samo samotne i niezrozumiałe przez otoczenie, szukające swojej drogi. Duży plus za to, że bohaterkami nie są trzpiotki, ale dojrzał kobiety, które również borykają się w biologicznymi zmianami.

Jedyne co razi, to próba wpisania się w modny trend – MUSI pojawiać się czarnoskóra bohaterka i homoseksualista. Czy bez tego treść byłaby gorsza?

Jeśli lubicie książki Moyes, to wybór w sam raz! Jeśli nie znacie autorki, a lubicie ambitniejsze powieści obyczajowe, z przesłaniem, refleksją i morałem – to również wybór w sam raz! Czytajcie, polecam.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak