Śnieg otulił cię bielą recenzja

„Ale żadna zbrodnia nie pozostaje bez kary. Jeśli nie w tym, to w innym życiu, zawsze musimy za nią zapłacić…”

Martyna po śmierci matki porządkuje jej rzeczy, trafia na drewniana skrzynkę. Z ogromną ciekawością otwiera ją, jeszcze w tej chwili nie ma pojęcia, że otworzyła puszkę Pandory, a jej życie drastycznie się zmieni. Gdy miała jedenaście lat jej siostra Ewelina została brutalnie zamordowana, do dzisiaj nie znaleziono sprawcy. Przez lata żyła w błogiej nieświadomości – rodzice wmówili jej, że Ewelina miała tętniaka i nic nie dało się zrobić, aby ją uratować. Wyprowadzili się z małej bieszczadzkiej wioski do Radomia, aby tu zacząć nowe życie. Jednak dramatyczne przeżycia spowodowały, że ich rodzina rozpadła się. Dzisiaj Martyna czuje ogromne niedowierzanie i żal do bliskich. Dlaczego przez tyle lat ukrywali przed nią prawdę? Podejmuje radykalne decyzje, postanawia za wszelką cenę odkryć prawdę. Na jej drodze staje przystojny funkcjonariusz Straży Granicznej.

Razem z Martyną, która postanowiła zmierzyć się z przeszłością przenosimy się do śnieżnej, malowniczo położonej niewielkiej bieszczadzkiej wioski. Fabuła rewelacyjnie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe. Mamy dwie ramy czasowe, teraźniejszość Martyny – jej codzienność i próba dotarcia do prawdy. A obok przeszłość – widzimy ostatnie tygodnie życia Eweliny.

Głęboko ukrywane przez lata tajemnice rodzinne, niedopowiedzenia, ogromny żal, samotność, zagubienie. Życie w niepewności i kłamstwie. Martyna jest pełna determinacji, siostrzana miłość staje się siłą napędową do działania. Tylko komu może zaufać? Co tak naprawdę wydarzyło się lata temu w andrzejkowy, śnieżny wieczór? Kto mówi prawdę, a kto kłamie? Trudne relacje rodzinne, brak szczerości, wzajemnego wsparcia, stopniowy rozpad rodziny. Buntowniczy, trudny nastoletni czas dorastania. Szukanie zrozumienia, pierwsze, gwałtowne porywy serca. Ogromna niepewność i strach przed przyszłością. Zazdrość, strach przed porzuceniem, samotnością przesłania wszystko inne i prowadzi do nieszczęścia.

Poruszająca, wnikliwa, zaskakująca, smutna powieść obyczajowa z intrygującym wątkiem kryminalnym. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie, trudno się od niej oderwać, trzyma do samego końca w niepewności. Daje do myślenia, ukazuje poplątane ludzkie losy i wzajemne zależności. Nie zawsze to co widzimy i myślimy o innych jest prawdą. Bardzo, bardzo polecam.