Człowiek bez przyszłości recenzja

Sierpień 1939 r. Komisarz Wróbel musi rozwiązać sprawę zwłok znajdowanych na wysypisku. Śledztwo powoli postępuje, a trop zaczyna prowadzić za naszą zachodnią granicę. Jednak zanim policjant otrzyma odpowiedzi na wszystkie pytania, wybucha wojna...
Mija 5 lat, a echa dawno prowadzonego dochodzenia wracają. Czy komisarz zbrata się z wrogiem, by wreszcie zakończyć tamten etap i uratować najbliższą osobę? Jaki będzie finał tej opowieści?

Kryminał został napisany w starym, dobrym stylu. Język autora jest plastyczny, lekki, z elementami humoru oraz wzbogacony o uliczny slang. Mimo że akcja nie pędzi na łeb na szyję, potrafi zaciekawić czytelnika, wciągając go w świetnie odwzorowany historyczny obraz naszej stolicy. Plot twisty zaskakują momentami tak mocno, iż można odnieść wrażenie, że twórca bawi się z nami w kotka i myszkę, a w ostatecznym rozrachunku okazuje się, iż nasze domysły były nic niewarte.

Fabuła dotyczy dwóch przestrzeni czasowych – tydzień przed wybuchem II wojny światowej oraz kilka dni przed wybiciem godziny "W". Pisarzowi rewelacyjnie udało się oddać realia tamtych czasów, ich klimat, nastroje społeczne czy polityczne, a także ducha walki. Widać, że Tomasz Duszyński doskonale się do tego przygotował i przeprowadził doskonały research. Idealnie przedstawił również wszelkie kontrasty, jakie można zauważyć w Warszawie oraz zarysował charakterystykę złodziejskiego środowiska znamiennego dla ówczesnego okresu.

Wspaniałym zabiegiem okazało się wplecenie w treść autentycznych postaci, które odcisnęły swój ślad w dziejach naszego kraju czy zostały zapamiętane jako znakomici artyści. Wisienką na torcie dla mnie jednak pozostanie wątek metafizyczny. Absolutnie "nie gryzie" się z realizmem tej powieści, wręcz przeciwnie znacząco ją uatrakcyjnia.

Jeśli jesteście miłośnikami retro kryminałów, ta pozycja z pewnością Was zachwyci tak jak i mnie. Z ogromnym żalem i smutkiem kończyłam tę przygodę oraz żegnałam się z bohaterami. Teraz pozostaje tylko czekać na kolejne pozycje spod pióra Pana Tomasza.