Bez pana i plebana. 111 gawęd z ludowej historii Śląska recenzja

To druga książka z serii Ludowa Historia Polski wydawnictwa RM, którą przeczytałam. Pierwsza, po którą sięgnęłam to Bękarty Pańszczyzny, o buntach chłopów polskich. Ta, nie jest stricte ludową historią Ślązaków lecz bardziej zbiorem reportaży ze Ślązakami w roli głównej. Napisałam reportaży, choć sam autor nazywa je gawędami. To 111 krótkich rozdziałów opowiadających o losie Ślązaków na przestrzeni ostatnich sześciuset lat.

Dariusz Zalega wykonał mozolną pracę przechodząc przez setki źródeł spisanych świadectw zdarzeń by na ich podstawie przybliżyć nam losy zbuntowanych Ślązaków i Ślązaczek, bo to właśnie Śląsk uchodził za najbardziej zrewoltowany region pruskiego państwa.

Każdy z rozdziałów opowiada inną historię zwykłych ludzi, których odwaga i bohaterstwo uczyniło z nich lokalne legendy. Są to mężczyźni i kobiety Śląska, których odważny głos reprezentował tysiące innych, mniej odważnych. Niektórzy z bohaterów zostali spaleni na stosie, niektórzy zmarli w więzieniu, jeszcze inni popełnili samobójstwo lub zostali rozstrzelani. Są też historie zabawne i przygodowe, wszystkie połączone razem dają nam wyobrażenie Ślązaków z przeszłości. I choć nazwiska tych bohaterów są czasem dla nas trudne do wymówienia, brzmią mocno po niemiecku czy czesku, na tym polega cały urok bycia Ślązakiem.
Polacy o Ślązakach nie wiedzą za dużo. Ja sama zaczęłam interesować się tym regionem dopiero po przeczytaniu fenomenalnej książki Zygmunta Rokity Kajś. Nie ukrywam, że popularność Szczepana Twardocha również przyczyniła się do dyskusji o ważności i odrębności narodowości śląskiej. Historia uczona dziś w szkołach, zaczynając od podstawowej, powinna więcej o naszej różnorodnej Polsce mówić. Książkę polecam wszystkim mieszkającym w Polsce.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.