Skok do gwiazd recenzja

‼️PREMIEROWA RECENZJA PATRONACKA‼️

„Jeśli miałem być szczery, jego obecność sprawiła mi tyle samo radości, co bólu. Tyle samo zdezorientowania, co klarowności. Część mnie chciała tego, co się działo, a druga nakazywała uciekać. Znów uciekać”.

🏐❤️‍🔥🏐❤️‍🔥

„Skok do gwiazd” autorstwa Bartosza Brzezińskiego to romans sportowy z mocno zarysowanym wątkiem między chłopakami.

Nie jest, to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora dlatego mogę zapewnić, tych, co tak jak ja czytali inne książki Bartka, że ,,Skok do gwiazd” jest równie rewelacyjny. Nie załamujcie się jednak jeśli nie mieliście takiej okazji, gdyż ta pozycja będzie świetnym początkiem.

Czego możecie się spodziewać?

🏐Przepięknej relacji między dwoma dorastającymi chłopaki, którzy muszą się zmierzyć z niejednym problemem, jak, np. odkrywanie własnej seksualności, przemoc związana z homofobią, depresja, walka z przerostem ambicjami, czy dążenie do spełnienia własnych marzeń.

🏐Rewelacyjnych wątków sportowych. Naprawdę nie myślałam, że tak spodobają mi się sceny gry w siatkówkę. Widać jak bardzo autor zaangażowała się w tę historię i jak mocno zależy mu, by nawet takie osoby jak ja, czyli siatkarskie lajki nie czuły się zdezorientowane. Mamy więc bardzo dobrze i szczegółowo opisane zasady gry. Nie bójcie się jednak nie, jest to nużące, a wręcz przeciwnie. Wszystkie te siatkarskie wtrącenia, są zgrabnie wplatane w fabułę pozwalając lepiej zrozumieć jej przebieg.

🏐Cudownie wykreowanych postaci. Bartek ma dar do wtłaczania w swoich bohaterów wszystko, co autentyczne. To zdumiewające jak prawdziwi się oni wydają. Czytelnik nie ma innego wyboru jak tylko całym sobą przeżywać to, co się z nimi dzieje. Tutaj oczywiście nie mam na myśli jedynie kreacji Mauricio i Kamila, ale także chłopaków z drużyn siatkarskich, wujostwo Kamila, postać Sergiusza wyzwolonego geja, muszkieterowie, czyli Jeremiasz, Antoni i Marcin, których rozmowy zawsze rozbawiały mnie do łez.

Polubiłam każdego bohatera tej książki na tyle, iż mogłabym o każdym przeczytać osobną historię. Nie ma w tej pozycji czegoś, co by mi się nie podobało.

Zakochałam się fabule, zakochałam się w bohaterach i bardzo mi smutno, że to już koniec. Jednocześnie moje serce rozgrzewa się na samo wspomnienie tego, jak zakończyła się ta historia.

Kochani gorąco polecam wam tę książkę nie tylko jako patronka, ale jako czytelniczka lubiąca się we wzruszających i pięknych opowieściach.

Jeszcze raz gorąco polecam.