Skaza recenzja

Już od dawna nie miałam okazji przeczytać żadnej polskiej książki. Nie wiem czy była to kwestia przypadku czy też mojego podświadomego unikania ich po rozczarowaniu "Domem nad rozlewiskiem". Na szczęście tą złą passę przerwała lektura "Skazy". Na taką książkę czekałam od dawna. Taką, która wreszcie pokaże mi jak dobra, wciągająca i niczym nie odbiegająca od standardów anglosaskich może być literatura polska. I właśnie taką pozycją okazała się być powieść pióra Zofii Borowskiej-Wyrwa.

Akcja "Skazy" rozpoczyna się około miesiąc przed wybuchem II wojny światowej. Wtedy to poznajemy dwie w żaden sposób niepowiązane ze sobą rodziny i to na zmianę z ich punktów widzenia obserwujemy toczącą się akcję. Pierwsza z nich to mieszkające w Warszawie młode małżeństwo Stefana i Magdy Sobańskich. On jest nie do końca wiernym oficerem, a ona piękną i usilnie próbującą zajść w ciążę kobietą. Druga to niemiecka rodzina Neugebauerów. Arnold, głowa rodziny, od lat skrywa przed swoimi bezkrytycznie wielbiącymi Hitlera dziećmi sekret. W ich żyłach nie płynie czysta, aryjska krew. Zawiera ona bowiem tytułową skazę, domieszkę krwi żydowskiej. Kiedy wybucha wojna rodziny zostają rozdzielone. Stefan trafia na front, a jego żona wyjeżdża na wieś. Arnold jest natomiast zmuszony do pełnienia służby na polskiej prowincji. Dopiero po przyjeździe na miejsce odkrywa, że przydzielono mu nadzór nad rodzinnym miastem jego żydowskiej babki, w którym cały czas być może miesza jego daleka rodzina. Wiele tak skrzętnie skrywanych przez lata sekretów już niebawem ujrzy światło dzienne... Ścieżki bohaterów krzyżują się, a oni sami przekonują się na własnej skórze o jak destrukcyjny wpływ na człowieka może mieć wojna. Jednak odkrywają także siłę jaką może dawać wzajemna miłość, przyjaźń i zaufanie.

"Skaza" to książka wielowątkowa. Autorka podejmuje w niej przeróżne zagadnienia, od pierwszej, młodzieńczej miłości poczynając, a na okrucieństwie wojny kończąc. Bardzo podobało mi się to, że powieść ukazuje wiele punktów widzenia na wojnę. Nie każdy Niemiec był zły, tak samo jak nie każdy Polak był wzorem cnót. Także bohaterowie już od pierwszej strony przypadli mi do gustu. Są oni wyrazistymi i naprawdę autentycznymi postaciami, co zawsze bardzo sobie cenię podczas lektury.
Książkę tą czyta się bardzo płynnie i przyjemnie, a akcja toczy się wartko i jest naprawdę wciągająca. Pochłonęłam ją w zaledwie dwa dni, ale na pewno jeszcze do niej wrócę, żeby przeczytać ją na spokojnie i jeszcze raz wszystko sobie przemyśleć i ułożyć.

Powieść ta zachęciła mnie do sięgnięcia po inne polskie książki. Mam także nadzieję, że na rynku już wkrótce pojawią się kolejne dzieła tej autorki. Już teraz wiem, że na pewno z przyjemnością po nie sięgnę. A książkę tą naprawdę szczerze polecam. Zdecydowanie warto ją przeczytać!!

Ocena: 6-/6
Wydawnictwo: Novae Res
Liczba stron: 440