Skandal recenzja

„Nie byłam na to gotowa. Tak samo, jak nie byłam gotowana na to, co się przed chwilą wydarzyło. I niby przecież to zagrałam, ale.. Już nie wiedziałam, czy to była gra, czy to była ta Julia, której do tej pory tak naprawdę nie znałam”.

Choć książki Kasi Haner są mi doskonale znane, „Skandal” to moje pierwsze spotkanie z jej piórem, wydanym pod własnym nazwiskiem. Już od dłuższego czasu miałam ochotę sięgnąć po tą książkę, jednak każdy recenzent wie, jak ciężko pomiędzy książki, które dostajemy od wydawnictw, wcisnąć coś od siebie. Nadarzyła się jednak okazja, by przed premierą drugiego tomu poznać historię Julii, za co dziękuję Wydawnictwu Burda.

Zaczynając czytać „Skandal”, zastanawiałam się, czy będzie można znaleźć różnice w stylu, jakim posługuje się autorka, w porównaniu do jej wcześniejszych książek. I moim zdaniem owszem. Nie jest to jakaś znacząca różnica, jednak bardziej stonowany i powiedziałabym nawet dojrzały styl, sprawiał, że całokształt odbiegał od znanych mi wcześniej książek autorki.

Ta różnica, którą zauważyłam, jest wielkim plusem tej historii. Pod tą życiową, bardziej obyczajową częścią tej historii skupiającej się na relacjach rodzinnych, akceptacji samego siebie i chęcią, by nie zawieść swoich bliskich, dostajemy niezwykłą podróż bohaterki, w której odkrywa w sobie namiętność, o którą się nie podejrzewała.

Ta historia jest dużo bardziej stonowana, w porównaniu do tych mrocznych klimatów, do jakich przyzwyczaiła mnie autorka, jednak wcale nie zabrakło w niej ciekawych i intrygujących momentów. Oczywiście największe wrażenie zrobiło na mnie zakończenie, bo choć domyślałam się, że tytułowy „Skandal” będzie musiał mieć jakieś wytłumaczenie, to jednak takiego obrotu spraw, się nie spodziewałam.

Co zaskakujące już dawno nie miałam tak, by oprócz głównej bohaterki i jednej jej koleżanki, żadna z pozostałych postaci nie wzbudziła we mnie ciepłych uczuć. Irytowali mnie strasznie, zwłaszcza ojciec oraz siostra Julii, ale też główny bohater, którego miałam ochotę udusić. Całą tę niechęć do nich na szczęście była wypierana przez dużą sympatię do Julii, jednak jestem ciekawa, czy w kolejnym tomie, coś się zmieni.

Podsumowując, spędziłam, z tą książką naprawdę fajne chwile. Zaciekawiła mnie, wciągnęła, bawiła, ale też smuciła. Podobały mi się zmiany, jakie można było zauważyć w głównej bohaterce, a zakończenie sprawiło, że już nie mogę się doczekać, aż przeczytam drugi tom, by przekonać się, jak dalej potoczą się losy Julii.

Z przyjemnością POLECAM!