Plotki o zwierzętach recenzja

Marcin Kostrzyński (znany również jako Marcin z Lasu) tym razem postanawia się rozprawić z często zniesławiającymi, a wręcz krzywdzącymi mitami dotyczącymi zwierząt. Podobno w każdej plotce jest ziarenko prawdy i z pewnością dlatego autor zgłębia tematy i stara się odnaleźć prawdopodobne przyczyny powielania, często od pokoleń, nieprawdziwych informacji.

"Plotki o zwierzętach" to pięknie ilustrowana i solidnie wydana (w dużym formacie) publikacja, która oprócz walorów merytorycznych przyciąga uwagę barwnymi obrazkami stworzonymi przez Natalię Berlik. Rysunki przedstawiają zwierzęta tak jak wyglądają w rzeczywistości. Treść z pewnością zainteresuje maluchy, starsze dzieci, ale i dorośli dowiedzą się wielu interesujących rzeczy. Uprzedzam jednak, że autor traktuje swoje "badania" nad pochodzeniem tytułowych plotek dość poważnie i nie owija w przysłowiową bawełnę. Rozprawia się on z wieloma stwierdzeniami, które powtarzamy swoim dzieciom, ponieważ usłyszeliśmy je od rodziców lub dziadków, a tak naprawdę wiele informacji nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości. Oczywiście, że część jest prawdziwa, ale są też takie, które stanowią dla nas - ludzi - wygodne wymówki i usprawiedliwienia.

Książka jest napisana w taki sposób, że czyta się ją z zainteresowaniem. Każda część stanowi swojego rodzaju krótką opowieść. Wyraźny podział na konkretne zagadnienia sprawia, że możemy czytać tyle, na ile nam pozwala czas lub inne okoliczności i to bez obawy, że stracimy wątek. Co moim zdaniem najważniejsze, "Plotki o zwierzętach" weryfikują błędne przekazy, dają okazję do dyskusji, a dodatkowo skłaniają do refleksji.

Czy coś mnie zaskoczyło? Tak, dowiedziałam się m.in., że świnie potrafią liczyć do dwunastu, dziki to straszne "gaduły", a sroki jako jedyne spośród ptaków umieją rozpoznać swoje odbicie w lustrze.

Dla zainteresowanych podaję inne książki o tematyce przyrodniczej napisane przez Marcina Kostrzyńskiego: "Puszcza", "Gawędy o wilkach i innych zwierzętach", "Przyrodyjki".

A Wy wiecie, skąd się wzięło określenie "mieć wilczy apetyt"? Jeśli nie, to koniecznie przeczytajcie "Plotki o zwierzętach"!