Początek recenzja

Jako wierna czytelniczka serii Dana Browna z profesorem Langdon nie mogłam obyć się również bez najnowszego "Początku". Głośno reklamowana, pod niebiosa zachwalana. Czy rzeczywiście słusznie zasługuje na te wszystkie brawa?

Troszkę to jest już męczące. Pan Brown i jego bzdurne wywody. Jak tak kocha Darwina, to niech troszkę sobie o nim więcej poczyta, zobaczymy wtedy jaką będzie miał dalszą opinię o „uczonym”. Mogłabym polemizować z innymi, ale porównując tego pana z Kopernikiem jest jawnie obraźliwe w odniesieniu do naszego rodaka.

Przejdę jednak do „Początku”, który tak podniecił wielu czytelników. Dla jasności: to już moja piąta powieść tego autora i z boleścią przyznaję, że najgorsza. Pierwsze sto stron to nic innego, jak czcza paplanina bohaterów, która kompletnie nic nie wniosła do historii. Jak już w końcu coś się dzieje, Langdon znowu bohater bez peleryny, rusza w pościg z kolejną piękną „żyrafą”. No i jeszcze ta rodzinka królewska!

Reasumując „Początek” nie jest lekturą porywającą. Jest ona tak oderwana od rzeczywistości, że pan Brown przebił wszystkie swoje wcześniejsze powieści. Przewidywalna, usypiająca bajeczka na dobranoc.