Sąsiadka recenzja

W dzisiejszych czasach, sąsiadów widujemy z rzadka. Mijamy się w windzie, wymieniamy zdawkowe pozdrowienia, często nawet nie wiemy kto mieszka za ścianą. Pamiętam ze swojego dzieciństwa, że kiedyś wyglądało to zupełnie inaczej. Sąsiadce zostawiało się klucze, aby podlewała kwiatki w trakcie naszego wyjazdu na wakacje, sąsiad służył pomocą przy zmianie uszczelki bądź przeniesieniu kanapy w drugi kąt pokoju, a wspólne popołudniowe herbatki czy drożdżowym (własnej roboty) cieście były sąsiedzką tradycją, która wydawało się, że będzie trwać i trwać.
Świat się jednak zmienił: tempo życia zawrotnie wzrosło a wolny czas stał się towarem deficytowym. Nie trawimy go na czcze pogaduszki o niczym, ale wyciskamy z niego każdą sekundę nie znajdując raczej czasu na budowanie relacji z ludźmi mieszkającymi obok nas, równie zabieganymi jak my.

Powieść "Sąsiadka" Helene Flood przeczy mojej teorii, ale tłumaczę to tym, że akcja powieści dzieje się w małym, czterorodzinnym budynku, w dalekiej Norwegii, która nadal kojarzy się z filozofią "slow life". W tej małej społeczności, która żyje blisko siebie, spędzając wolny czas na dbaniu o wspólny ogród, pogaduszkach przy hektolitrach kawy i domowych posiłkach dochodzi do potwornej zbrodni. We własnym gabinecie zostaje zamordowany jeden z lokatorów, dziennikarz śledczy , pracujący nad swoją pierwszą książką.
Policji szybko udaje się ustalić iż zbrodni nie mógł dokonać nikt z zewnątrz. Podejrzani są wiec pozostali lokatorzy, z których każdy ma coś do ukrycia. Najwięcej zaś Rikke, mężatka i matka dwójki dzieci która miała romans ze zmarłym. Zdaje sobie sprawę, że jej tajemnica wyjdzie na jaw w trakcie śledztwa a wtedy straci wszystko: spokojne życie, szczęśliwą rodzinę, oddanego męża którego szczerze kocha. Wie, że musi wyjawić mu prawdę. Zwleka jednak z tą decyzją wikłając się w sieć kłamstw i niedomówień. Policja zaś nie ustaje w wysiłkach aby dopaść mordercę, którym może być każdy z sąsiadów, bo każdy z nich teoretycznie miał motyw.

Trzeba przyznać, że historia ta trzyma w napięciu: potworna zbrodnia, zamknięty krąg podejrzanych i bohaterowie z których każdy skrywa jakieś sekrety. Dobre ogólne wrażenie psują jednak fragmenty, gdzie akcja spowalnia, koncentrując się (zbytnio) na emocjach głównej bohaterki, jej rozterkach, obawach i wątpliwościach. Jednak zaskakujące rozwiązanie zagadki, które poznajemy tak naprawdę w ostatnim zdaniu sprawia, że powieść ta może się podobać wielbicielom literatury z dreszczykiem. Polecam!

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.