Lalkarz z Krakowa recenzja

„Lalkarza z Krakowa” R.M. Romero polecam szczególnie młodszym czytelnikom, ale mam nadzieję, że i starsi (tak jak ja) również ją docenią. Nietypowa powieść fantastyczna opowiada o sile przyjaźni, która rozpoczęła się w Krakowie w 1939 roku. W sklepie z zabawkami lalkarza Cyryla Brzezika ożywa lalka Karolina. Oboje bardzo siebie potrzebują i wzajemnie uzupełniają. Karolina jest dzielna, lojalna i ciut pyskata, natomiast Lalkarz to wcielenie samotnego introwertyka o złotym sercu. Karolina przyczynia się do zawiązania najwspanialszej przyjaźni Lalkarza - z Józefem i Reną. Ich szczęście jednak nie trwa długo ponieważ armia niemiecka atakuje Polskę, a skrzypek i jego córka ze względu na żydowskie pochodzenie są w śmiertelnym niebezpieczeństwie.
„Lalkarz z Krakowa” zawiera w sobie wątek historyczny. Czy łączenie go z fantastyką i ożywionymi lalkami umniejsza tematyce wojennej? Wydaje mi się, że Romero dzięki takiemu połączeniu stworzyła niezapomnianą książkę, która pozwoli młodszym czytelnikom na zrozumienie istoty wojny.
Kraina Lalek z której pochodzi Karolina również jest w niej pogrążona. Autorka wskazuje na podobieństwa wojny między szczurami i lalkami, a tą, która rozpoczęła się 1 września 1939 roku. Obie niosły ze sobą okrucieństwo, zniszczenie oraz strach.
„Lalkarz…” jest historią o przyjaźni, która narodziła się w najmroczniejszych latach. Napisana w baśniowym klimacie w którym zawarte są elementy polskiego folkloru. Cudowności!
Książka na pewno zostanie ze mną tak samo jak „Złodziejka książek” czy „Posłaniec”. Płynącym z niej morałem jest zdanie: zawsze ma się wybór. Tylko ja decyduję o tym jakim będę człowiekiem. Bądźmy odważni, dobrzy dla innych i nie pozwólmy na to, by coś takiego kiedyś się znów zdarzyło.