Odrodzenie recenzja

Jeżeli ktoś morduje Twoją całą rodzinę – wybaczyć, czy uknuć plan odwetu?

,,Sabatia. Odrodzenie’’ to tu możemy się przekonać, do czego jest zdolna kobieta żądna zemsty.
Zahara, (Sabatia) wywodziła się z wpływowej mafijnej rodziny. Nieludzko skrzywdzona przez jednego człowieka, gwałcona, poniżana, pozbawiona bliskich osób, zamyka się na wszelkie uczucia, buduje wokół siebie mur zemsty. Okrutny plan krok po kroku zaczyna wdrażać w życie.

Na pierwszy rzut oka, fabuła nie odkrywa niczego nowego, czego byśmy w książkach o mafii nie czytali. W literaturze od zawsze bossem mafii był bezwzględny, ale nieziemsko seksowny mężczyzna. Justyna Wnuk zrobiła coś niespodziewanego, postawiła na bohaterkę, stworzyła piękną, ale bezlitosną, nieugiętą kobietę, która przerażała nawet najtwardszych mężczyzn. Jako królową imperium musiała mieć oczy dookoła głowy. Przebiegła, pewna siebie, bezpardonowa manipulantka, która potrafiła przemienić życie niejednego w istne piekło. Musiała nauczyć się ukrywać swoje uczucia, grać nie czysto. Nikomu nie ufała, bo tu tylko czekali na jej najmniejszy błąd. Sztukę przewidywania, miała opracowaną do perfekcji „zawsze trzy kroki przed wrogiem”.

W tej części autorka też nie odpuszcza, trzyma wysoki poziom, fabuła dopieszczona w każdym calu. Jej wyobraźnia wydaje się nie mieć końca, cała historia to jeden wielki rollercoaster, tu cały czas coś się dzieje. Pani Wnuk bawi się czytelnikiem, zaskakuje, miesza, spokojnie niczym pokerowy gracz powoli kartka po kartce odsłania coraz to nowe tajemnice i gdy myślimy, że nic już nas nie zaskoczy, wtedy bum następna zagadka wychodzi na jaw.

Bardzo lubię, gdy bohaterka jest obdarzona silną osobowością, babka twardo stąpająca po ziemi. Jednak były też momenty, gdy w naszej „królowej” półświatka, odzywały się resztki człowieczeństwa, dochodziło do głosu sumienie i wtedy miękła i wspomagała zwykłych ludzi.

Niesamowity debiut, porywająca historia, która wzbudza w nas ogrom doznań, złość, nienawiść, radość, momentami wzrusza. Polecam.