Błękitna miłość recenzja

„Moje całe życie znikało. Wszystko, co czyniło mnie tym, kim jestem, było mi wydzierane. Patrzyłam na to jak na film puszczany na ścianie tunelu, a sama pędziłam w stronę czarnej dziury na końcu.”

Książka opowiada czytelnikom historię siedemnastolatki, która niczym nie różni się od swoich rówieśników. Alexa właśnie ukończyła wszystkie egzaminy, a szkolny obiekt jej westchnień w końcu zwrócił na nią uwagę. Jednak wszystko się komplikuje kiedy dziewczyna znajduje nad brzegiem rzeki tajemnicą bransoletkę. Dzięki niej poznaje Calluma - pięknego chłopaka, który jest uwięziony między życiem a śmiercią.

"Błękitna Miłość" jest pierwszą częścią nowej trylogii, wydanej w Polsce przez wydawnictwo Amber. Język powieści jest prosty i zrozumiały. Dzięki temu książkę szybko się czyta. Plusem jest to, że książka została napisana w narracji pierwszoosobowej, ponieważ łatwiej jest się nam wczuć w to co przeżywa główna bohaterka.
Podczas lektury towarzyszyło mi to uczucie, że cała historia mogła wydarzyć się naprawdę. Niewątpliwy wpływ miał na to fakt, iż miejsca, w których toczyła się akcja rzeczywiście istnieją.

Książka wciągnęła mnie od początku. Może nie jest to jakieś dzieło wybitne, ale jako rozrywka spisuje się bardzo dobrze. Autorce udało się stworzyć interesującą fabułę. Nie ma tu co prawda wartkiej akcji, ale nudzić się też nikt nie będzie.„Błękitna miłość” jest po brzegi wypełniona tajemniczą zagadką i suspensem. To powieść, przy której można miło spędzić leniwe, długie letnie popołudnia oraz wieczory.

Jeśli chodzi o oprawę graficzną to jednak ta z wersji anglojęzycznej bardziej przypadła mi do gustu. Wersja polska przedstawia dziewczynę stojącą tyłem.

" Jak powiedzieć komuś, że nie chce się dla niego umrzeć? Śmierć żeby on mógł żyć - nad tym mogłabym się zastanowić. Ale umrzeć dla niepewnej szansy, że będę martwa razem z nim? Nie, tego nie zrobię."