Flower. Jak kwiat recenzja

  Kto z nas nie staną kiedyś przed trudnym wyborem: Powinienem posłuchać serca czy może rozumu? Myślę, że każdy.
  Chociaż Charlotte miała już swój plan: zdobywać same dobre oceny, odkładać pieniądze na studia, zdobyć staż w laboratorium i dostać się na wymarzone studia, pewnego dnia dotrze do niej, że może tak naprawdę nie robiła czegoś dla siebie, a tylko by wyłamać się ze schematu rodzinnego.

  Książka wzbudziła we mnie pozytywne emocje ponieważ, trochę utożsamiłam się z główną bohaterką. Charlotte to bardzo pozytywna postać, bardzo dobrze wykreowana i zagadkowa. Tak naprawdę nie sposób odgadnąć jaką dezycję podejmie. Według mnie wyłamuje się ze schematów bohaterek innych książek w tej tematyce. Biorąc pod uwagę cała historie to nie było w niej żadnego nudnego momentu. Książka pochłonęła mnie całą sobą. A do tego wszystkiego oczywiście jeszcze ten czarujący i pewny siebie Tate. Na początku trochę nawet zbyt pewny siebie co mnie trochę odpychało. Dodatkowo postać nie zawsze wie czego chce. Ale koniec końców jest bardzo na plus. Książka na pewno dla wszystkich i typowy wakacyjny przerywnik od czegoś „ciężkiego”.