Rozmowy z katem recenzja

Kazimierz Moczarski spędził w więzieniu Mokotowskim 10 lat 8 miesięcy i 13 dni, z czego 255 dni spędził w celi razem z generałem SS J. Stroopem. Było to 255 dni rozmów szczególnie na temat wojny, na temat tego, co się wydarzyło. Kazimierz Moczarski jest człowiekiem niesamowicie silnego charakteru. Człowiekiem niezłomnym, odważnym i honorowym. Przez dwa lata był przesłuchiwany na wszelkie sposoby, aby go wreszcie złamać. Dręczyciele nie byli w stanie złamać Moczarskiego, dlatego właśnie umieścili go w jednej celi z generałem SS. Te 255 dni obfitowały w rozmowy, które miałam możliwość przeczytać.

Bałam się, że nie znajdę słów, by napisać recenzję tej książki. Bo początkowo naprawdę ich nie miałam. Nie miałam pojęcia, jakich słów użyć, by opisać swoje uczucia podczas czytania "Rozmów z katem". Początkowo wszystko mi się mieszało, lecz teraz słowa niemal same cisną mi się na język.

Przez większą część książki poznajemy przeszłość Stroopa, jego pięcie się do władzy po SS-owskich szczeblach. Poznajemy niemalże każdy szczegół z jego życia, tak doskonale zapamiętany przez Moczarskiego podczas rozmów z generałem. I powoli pniemy się dalej. Od zdobycia władzy przez Hitlera, po rozpoczęcie tej okrutnej akcji, jaką było wytępienie Żydów, znęcanie się nad Polakami oraz jeńcami wojennymi. Byłam w szoku, gdy Stroop opisywał te czyny, których dokonał. Nie mogłam pojąć, jak może on z taką nonszalancją wypowiadać się o popełnionych zbrodniach, morderstwach. Za każdym razem, gdy czytam, książkę, która opisuje okrucieństwo Niemców podczas II wojny światowej, nie mogę pojąć, że ludzie byli w stanie czegoś takiego dokonać. Dlaczego to zrobili? Bo byli lepsi? Nie, przepraszam... Bo UWAŻALI SIĘ za lepszych? Czystość ras, wyższość... Co za bzdura. Ludzie są i powinni być równi.

Sięgnęłam po tę książkę, bo chciałam spojrzeć na te wydarzenia z innej strony. Historię tę znam tylko z wierzchu, z tego, czego uczono mnie w szkole, dlatego chciałam poznać więcej. Chciałam dowiedzieć się, jak wyglądała druga strona medalu. Jestem pod wrażeniem tego, jak wiele zniósł Moczarski. Przesiedział we więzieniu 10 lat. Za co? Za niewinność. Imponuje mi również jego pamięć, że tak doskonale zapamiętał rozmowy ze Stroopem. Dzięki takim ludziom jak autor tej książki możemy żyć w wolnym kraju. Powinniśmy im za to dziękować.