Róże i kapryfolium recenzja

Ta książka była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Po pierwsze w ogóle nie miałam pojęcia o jej istnieniu, dopóki na stronie wydawnictwa MG nie znalazłam informacji o wznowieniu. A po drugie zupełnie się nie spodziewałam, że to taka dobra powieść! Totalnie mnie zaskoczyła, myślę, że porównywanie jej do "Przeminęło z wiatrem" wcale nie jest chybione, a już na pewno powieść Paula Leicestera Forda nie zasługuje na to, by tkwić w cieniu wielkiej następczyni.

"Róże i kapryfolium" to powieść historyczno-obyczajowa. Napisana w XIX w. odnosi się do wydarzeń nieco wcześniejszych, będąc fabularną opowieścią o amerykańskiej wojnie o niepodległość (1774-1782). Warto tutaj zaznaczyć, że wydarzenia historyczne zdecydowanie dominują akcję powieści. Sporo tu autentycznych postaci, miejsc i zdarzeń, sfabularyzowanych jednak w dość przystępny sposób. Lekkości tej powieści nadaje też z całą pewnością wątek romantyczny głównej bohaterki, Janice Meredith, i zakochanego w niej pułkownika, Johna Breretona. Wątek tym bardziej zawoalowany, że Janice nie może się opędzić od adoratorów z obydwu stron barykady, zaś Brereton do końca nie chce zdradzić tajemnicy swego pochodzenia (dość powiedzieć, że jest angielskim oficerem, walczącym po stronie amerykańskich rebeliantów).

Jednym z niezaprzeczalnych plusów tej książki jest jej tempo. Dzieje się dużo i szybko, bardzo często zwroty akcji zupełnie odwracają jej bieg. Opisy działań wojennych może i nie przypominają "Wojny i pokoju" Tołstoja, ale też niesprawiedliwym byłoby stwierdzenie, że książka jest źle napisana. Mimo wojennej tematyki pozostaje dość lekka i nieprzytłaczająca. Autor oszczędza nam, czytelnikom, batalistycznych szczegółów, koncentrując się na zdarzeniach niezbędnych dla zachowania tempa akcji. Przy okazji udaje mu się też bardzo dobrze przedstawić proces dorastania i dojrzewania Janice, od rozkapryszonej, nieposłusznej dziewczyny aż do rozsądnej, odpowiedzialnej kobiety. Kobiece portrety psychologiczne bohaterek od zawsze są dla mnie w literaturze niesłychanie pociągające, z tego też powodu "Róże i kapryfolium" trafiają do grona moich książkowych ulubieńców.