Cztery ściany grzechu recenzja

Drugi tom cyklu okazał się dla mnie wielkim rozczarowaniem, miałam nadzieję, że autorka wykorzysta potencjał serii bo po pierwszym tomie, można było co nieco poprawić i doszlifować, jednak dla mnie ten tom jest gorszy niż poprzedni.

Amy po raz kolejny dochodzi do siebie po traumatycznych przeżyciach, a jej narzeczony również zmaga się z poczuciem winy. Para stara się powrócić do intensywnego trybu życia, jednak to nie jest takie proste. Oboje szykują się też na kolejne zmiany, głównie spowodowane planowanym ślubem. W ich apartamencie zaczynają się jednak dziać dziwne rzeczy, kolejne wydarzenia wystawiają na szwank zarówno ich relację jak i bezpieczeństwo.

Widząc całą masę pozytywnych opinii, uległam tej serii i oczekiwałam od niej czegoś zupełnie innego. Jeżeli książka na okładce ma napisane, że to romans erotyczny to ja oczekuję romansu erotycznego. Ta książka daje złudne nadzieje na erotyk, bo ta opowieść nawet do erotyka się nie zbliża, bo samych scen erotycznych jest jak na lekarstwo. Jako romans też nie do końca do mnie przemawia, jako romansiara od romansu oczekuję pasji, emocji, potrzebuję czuć chemię pomiędzy bohaterami, tutaj tego wcale nie czułam. Nawet nie wiem na czym ta relacja się opiera, bo tutaj już nawet ognia obecnego w pierwszym tomie zabrakło. Amy i Nathan całkowicie mnie rozczarowali i załamali swoim postępowaniem. Chłop to chłop i wiadomo, że zawsze coś odwali, u mnie po tym co gość odwalał, to dosłownie wiałby aż by się kurzyło za nim. Zaś Amy okazała się całkiem inną osobą za jaką ją uważałam, rozumiem traumę i ciężkie przeżycia, ale to jak daje się traktować narzeczonemu, woła o pomstę do nieba, i choć sama sobie zdaje w pewnym momencie sprawę, dalej brnie w ten toksyczny jak dla mnie związek.

Całość nieco ratują wątki kryminalne, ale i one tutaj wydają mi się wymuszone. Mam ogromne wrażenie, że ta powieść jest całkowicie niedopracowana, mamy całą masę niedomówień, zachowania bohaterów są irracjonalne i irytujące. Fabuła zbyt ogólna, pozbawiona szczegółów i detali, które by ją doprecyzowały, bark tu jakichkolwiek emocji, a przynajmniej ja nie czułam nic poza coraz większym uczuciem irytacji dosłownie na wszytko. Zakończenie całkowicie mnie załamało, bo zostawiło mi więcej pytań niż odpowiedzi, nie zapewniło mi kwintesencji wydarzeń, a kolejny tom choć jest, opowiada już całkowicie inną historię, zostawiając losy Amy i Nathana w zawieszeniu.

To pierwsza książka w tym roku, która sprawiła mi ogromny zawód, nie mająca dla mnie nic wspólnego z romansem erotycznym. W moich oczach to bardzo przeciętna pozycja, o fabule której chyba chciałabym zapomnieć. To kolejna książka, która mi pokazała, że idę naprzeciwko tłumom, bo to co zgarnia najwyższe oceny u innych, u mnie ledwo utrzymuje się na granicy przeciętności.