Jak dwie krople wody recenzja

Historia rozpoczyna się od porodu w którym to widzę hrabia dowiedział się że ma nie jedną, a dwie córki Ariel i Kasandrę ( Cassie). Były one identyczne aby je odróżnić kazał jednej z nich zawiązać wstążce na jednej rączce. Lata mijały dziewczyny rosły, wyglądały tak samo, ale charaktery z czasem miały inne. Ariel stała się dumna, wyniosła, już nie chciała żadnej wstążki ( przeszkadzała jej), dla niej liczyło się tylko bogactwo. Cassie znów była delikatna, mądra, spokojna, zrównoważona. Ariel miała przychylność matki to z nią miała swoje tajemnice, a Cassie skradła serce ojca. Wraz z dziewczynkami dorastał Robert. Syn baronów. Ojciec nigdy nie potrafił odróżnić córek od siebie, Robertowi to nie sprawiało trudności, wiedział która to jego ukochana.

Gdy córki były na tyle dorosłe, aby mogły być wydane za mąż rozpoczęły wyjazdy na bal. Kasandra już wiedziała kogo wybrać i jej wybrane również odwzajemnił jej uczucia. Ariel upatrzyła sobie markiza, który z kolei wiedział, że nie tą bliźniaczkę chce. Markiz dostaje to czego chce i czy my tym razem też mu się to uda? Jaką rolę odegra Alex? ( drobny złodziejaszek)
Czy Cassie i Robert pomimo wielkiej władzy Markiza będą razem? Czy bliźniaczki mimo różniącego ich charakteru będą się wspierać?

Roman historyczny - nie znajdziecie tu pikantnych scen, gdzie dokładnie opisany jest akt, ale to w jaki sposób autorka opisuje miłość, zbliżenia kochanków to aż włoski jeżą mi się na skórze. Bardzo dobrze oddany klimat tych czasów, opisy zamków, komnat, przyrody, bogactw, ale także nieśmiałość, delikatność kropka autorka wzbudza wiele emocji od strachu, złości, wściekłości po miłość, oddanie, radość.

Historia pokazuje, że mimo, iż dziewczyny są identyczne to charaktery mogą się diametralnie różnic. Na jedną oddziaływały emocje, czyny i myśli matki, a na drugą ojca. To niewiarygodne, żeby bliźniaczki tak różniły się od siebie, aby ich zachowania były tak różne. Życie pokazuje jakiś wpływ na człowieka ma to, gdzie się wychowuje oraz w jaki sposób.
To ewidentnie ojciec był tym, który przekazał córce miłość do przyrody oraz szacunek do ludzi i życia. A wice hrabina? Czy ona była tak samo pusta i zepsuta na początku małżeństwa? Miłość może być ślepa. I z tym stwierdzeniem zostawiam was czytelników 🤗 Sprawdźcie czy to stwierdzenie ma sens w tej historii😁☺️