Tajemnica z przeszłości recenzja

Malwina po wielu latach przyjechała do domu swojego dziadka, do starej leśniczówki, gdzie po śmierci matki, przez kilka lat mieszkała razem z siostrą Karoliną. Ojciec pił, więc był nawet zadowolony z faktu, że jego córkami zajmie się teść...
Dziadek leśniczówkę zapisał w spadku dziewczynom, ale razem z pewnym zadaniem do wykonania. W przeciwnym razie dom przejmie nadleśnictwo.
Karolina, starsza i bardziej porywcza nie ma zamiaru szukania jakichś starych listów aby je przekazać nieznanej im kobiecie. Tym bardziej, że nawet nie wiedzą gdzie ona mieszka i czy w ogóle jeszcze żyje...
Malwina jest z zawodu historykiem i pracuje w archiwum, dlatego przekonała siostrę, że w ciągu miesiąca sama postara się odszukać te listy oraz kobietę, której mają je przekazać. Karolina zgadza się na taki układ, gdyż sama nie ma do tego ani cierpliwości, ani ochoty na grzebanie w papierach.
Gdy Malwina zaczyna sprzątać rzeczy pozostałe po dziadku, znajduje listy, dzięki którym odkrywa rodzinne tajemnice. Okazuje się, że praktycznie nic nie wiedziała o swoim dziadku i babci, nawet osoba matki jest owiana wielką tajemnicą. W trakcie czytania korespondencji sprzed lat, Malwina dowiedziała się kim jest tajemnicza Stefa, której listy przechowywał dziadek. Początkowo nie przyznaje się siostrze o znalezieniu listów, chociaż sama nie wie dlaczego...

Akcja tej powieści toczy się wolno, swoim rytmem, co jednak nie sprawia, że wieje tu nudą. Czyta się ją szybko a lektura wprawia w zadumę, zwłaszcza gdy czytamy pięknie napisane listy, dzięki którym możemy zajrzeć w przeszłość i odkrywać razem z Malwiną rodzinne tajemnice. Często się zdarza, że niewiele wiemy o przeszłości własnej rodziny, coraz częściej dopiero po śmierci dowiadujemy się kim naprawdę była dla nas ta osoba. Brak kontaktów i rozmów z bliskimi powoduje, że tworzy się więcej skrywanych sekretów lub niedomówień.

To moje pierwsze spotkanie z autorką, lecz pewnie nie ostatnie. Do lektury zachęciła mnie nie tylko klimatyczna okładka, ale również krótki opis, czyli rodzinne tajemnice, listy, leśniczówka, no i oczywiście nadmorskie klimaty. Podoba mi się sposób pisania autorki, bohaterzy książki ciekawie są pokazani, to zwykli ludzie, których spotykamy na swojej drodze.
Polecam, bo to ciekawa lektura a dodatkowo możemy przypomnieć sobie o tym, jak się kiedyś pisało listy..., niektórzy nawet nie wiedzą pewnie jak je pisać, bo teraz nie ma już takiego zwyczaju.

Na koniec jeszcze jeden cytat, z którym mogła się identyfikować jako dziecko, moja kuzynka:

Ja od zawsze lubiłam czytać i nie uważałam tego za nudne zajęcie.