Podróż do Carcassonne recenzja

Agnieszka Janiszewska, wraz z rodziną Leszczyńskich zabiera nas w podróż z historią w tle. Jako pasjonatka oraz nauczycielka historii, doskonale przedstawia rzeczywistość Polaków w okresie międzywojennym.

Warszawa 1921 r. Hrabina Stefania Leszczyńska aranżuje synowi Ksaweremu małżeństwo, które wprowadzi go do odpowiedniego towarzystwa i ułatwi mu drogę do kariery dyplomaty. Jednak romans Ksawerego z początkującą aktorką Natalią Moore i jej ciąża, są przeszkodą w realizacji planów Hrabiny. I z tą sytuacją sobie radzi, pod jej wpływem, kobieta wyjeżdża z miasta i znika. Ksawery układa sobie życie na nowo, jednak dawna ukochana nie może mu wyjść z pamięci. Czy ich losy jeszcze kiedyś się zbiegną?

Akcja toczy się w latach 1921-1956 w Warszawie oraz w Krakowie, dzięki temu poznajemy, jak wygląda życie ludzi w tych miastach w czasie wojny. Co prawda powieść składa się z dwóch tomów, ale by mieć w pełni obraz wydarzeń, powinno się czytać je razem. Wojna, która na początku wydaje się być tłem, wysuwa się na pierwszy plan, bo życie zupełnie inaczej wygląda w czasach okupacji. Walka o przetrwanie i podstawowy byt stają się ważniejsze, niż rodzinne tajemnice i niedomówienia.

Losy rodziny Leszczyńskich są rozciągnięte w czasie i obserwujemy ich życie na przestrzeni trzydziestu lat. Poznajemy historie Natalii Moore, która uwikłana w romans z zamożnym mężczyzną z innej sfery, musi ponieść tego konsekwencje. Trudne życie samotnej matki jest również przedstawiana oczami jedenastoletniej córki, a później już dorosłej dziewczyny, co daje zupełnie inne spojrzenie na całą historię.

Możemy się spodziewać dużo emocji i poszarpanych więzów rodzinnych. Miłość matki do syna, okazuje się być zbyt natarczywa, chęć kontroli nad nim, dominuje inne uczucie. Kontakty między kuzynami, rodzeństwem nie zawsze są przyjacielskie. Głęboka relacja matki z córką, ich samotne życie jest pełne wyrzeczeń, wzruszeń i matczynego strachu o swoją latorośl.

Autorka opisuje losy ludzi, którzy borykają się nie tylko z rodzinnymi problemami, tajemnicami, ale i walczą o przetrwanie w czasie wojny. Pięknie napisana historia z wojną, która się wdziera w codzienny spokój. Doskonale oddaje rozterki w owych czasach młodych ludzi, którzy szanując wartości patriotyczne, miotają się między tym, co słuszne dla kraju, a tym co dobre dla bliskich. Każda książka z historią w tle, uzmysławia mi, jak wojna jest okrutna i mam wrażenie, że nie ma wygranych, tylko sami przegrani.

Dobrze napisana powieść wielowątkowa z ciekawymi bohaterami, rodzinnymi koligacjami, emanująca dużą dawką wzruszeń. Miłość, rodzinne więzy, trudy wojny, to wszystko w tych dwóch tomach, podszyte skrajnymi emocjami i prawdziwą historią.