Koronkarka recenzja

Wbrew pozorom, bycie arystokratką nie jest niczym przyjemnym. Fakt, ma się więcej pieniędzy, suknie uszyte z lepszych materiałów niż inni i więcej się podróżuje, ale cena, jaką trzeba za to zapłacić, jest niezwykle wysoka. Elizabeth Lewson, bohaterka "Koronkarki" mimo swojego statusu społecznego - a raczej przez owy status - musi oddać swoją rękę mężczyźnie, którego w ogóle nie kocha. Ale tatko, który jest gubernatorem, stwierdził że ten a nie inny kandydat będzie najbardziej opłacalny. I biedna Elizabeth musi się po prostu dostosować. ⠀
Oczywiście w dzisiejszych czasach prawdopodobnie uciekłaby z domu i na gigancie poznałaby jakiegoś przystojnego buntownika. Ale akcja tej książki dzieje się w przededniu największej amerykańskiej rewolucji, a wtedy ucieczka z domu zdecydowanie nie była dobrym pomysłem. ⠀
Jednak los ma dla Elizabeth inne plany, niż jej tato. Dziewczyna całkiem niespodziewanie znajduje się w samym środku rewolucyjnego piekła i musi wybrać, którą wybierze stronę - czy opowie się za koroną i Brytyjczykami, czy będzie walczyła o wolną Amerykę? Żadne z wyjść nie jest dobre ani właściwe - ale coś postanowić musi, porzucając swoje dotychczasowe życie i przyzwyczajenia. ⠀
"Koronkarka" przypominała mi nieco "Małe kobietki" - klimat dawnych czasów, obszernych sukni, pończoch, rządzących mężczyzn i z pozoru uległych kobiet. Jednak ten tytuł pięknie pokazuje, że nawet wtedy, gdy kobiety nie miały prawa głosu, ich działania odbijały się szerokim echem na całej kalce historii. Działały cicho, ale skutecznie. I ta Elizabeth, która na samym początku powieści jest cichą, delikatną dziewczynką, na oczach czytelnika dorasta, uczy się walczyć o to, w co wierzy. A może lepiej, gdybym napisała - uczy się wierzyć w to, co chce a nie w to, co zostało jej narzucone. ⠀
To fantastyczna pozycja dla fanów klasycznych książek, dla tych, którzy lubią historię, dawne zwyczaje i dla tych, którzy szukają odpowiedzi na pytanie - jak wyglądałby świat, gdyby nigdy nic się nie zmieniło? ⠀